სასიყვარულო პოეზია

როცა აქტეონი, ძეჲ არისტეას,

ლაღად მიდიოდა ტყეში სანადიროდ,

უცებ დაინახა თეთრი აფროდიტა,

თავის ნიმფთა შორის იგი ბანაობდა

ძველი პართენონის მსუბუქ ნაკადებში.

შედგა აქტეონი. თვალნი დაებინდნენ.

იგი მოჯადოვდა უცხო სანახავით.

მაგრამ ის დასაჯა - იმავ ღვთაებამა:

იქცა აქტეონი ირმად მშვენიერად.

ძაღლებს აქტეონი მსხვერპლად შეეწირა,

იგი დაეფლითათ - ძაღლებს იმისსავეს.

ვიცან, გალაკტიონ, შენში აქტეონი.

შენ გსჯის ყოველივე, როგორც სიყვარული.

შენგნით დაწვრთნილები, ყეფენ მოუსვენრად

ისევ შენთვისავე - ავი ძაღლებია.

1916

მთავარი	ვიდეო	მუსიკა	გამონათქვამები
სიყვარული თავდავიწყებაა	დაკარგული სიყვარული	ნიკო გომელაური	სიყვარული და ურთიერთობები
ისტორიები	ქორწინება	mk1979	სადღეგრძელოები
რჩევები	ასტროლოგია	...	სხვადასხვა

შემოქმედნი

სურათები

მწერლები

გამოკითხვა

ავტორიზაცია

იყიდება siyvaruli.in

ჩვენ facebook-ზე

რეკლამა

რეკლამა

რეკლამა

მინი ჩათი

რეკლამა

რეკლამა

პარტნიორები

სტატისტიკა

	500