სანთელს ავანთებ და მის მკრთალ შუქზე, შენი მწველი სახე მელანდება. ვიტყვი მიყვარხარ და ჩუმად ავტირდები, გულში არავის დასანახად. ტკბილი მოგონება ფიქრებში შორს წამიყვანს, ოცნებით ვიფარფათებთ სადღაც. მე გულში ჩაგიკრავ, ძლიერ მოგეხვევი და დაგიკოცნი მაგ თვალებს ლამაზს. ბოლოს ეს სანთელიც ბოლომდე ჩაიწვება, და მისი მკრთალი შუქი სიბნელედ გადიქცევა, სიბნელედ გადიქცევა ეს ჩემი ფიქრიც, და ჩემი ოცნება მე გულში ჩამაკვდება. სანთელს ავანთებ და მის მკრთალ შუქზე, შენი მწველი სახე მელანდება... |