|
ყოველ დღე,ერთ საყვარელ ადამიანს მაინც მართმევენ,ჭაობში ითრევენ,მე კი ვერაფერს ვაკეთებ,ვერ ვშველი,ისინი გაცილებით მეტნი არიან....ვერ მერევიან,მათზე ძლიერი ვარ და ძვირფას ადამიანებს მართმევენ,ასე მიხდიან სამაგიეროს...მეც თამაში დავიწყე...ხო,ვთამაშობ და გული მტკივა,მაგრამ სხვა გზა არ დამიტოვეს...ყოველ დღე ახალ ნიღაბს ვირგებ გადასარჩენად..ვთამაშობ ხან ძლიერი,ხან სულელი და მეამიტი ქალის როლს..ათასგვარ ნიღაბს ვირგებ,რომ არ მაჯობონ,რომ არ ჩამითრიონ ბინძურ ჭაობში.მაგრამ არც ეს თამაშია ადვილი,როგორც ერთი შეხედვით ჩანს..ამ თამაშშიც ისევე ჩუმად გითხრიან ძირს,როგორც რეალურ ცხოვრებაში,გამარჯვებისთვის ყველანაირ ხერხს მიმართავენ..ამ თამაშშიც ის გიმეტებს პირველად,ვისაც შენად მიიჩნევ,ვისაც შისისხლხორცებ,ვინც შენ ენაზე დაგელაპარაკებასწორედ ეს გახდა მიზეზი დიდი ხნის წინათ, იმისა რომ ნდობა დამეკარგა ადამიანების მიმართ..ვეცემი და მაინც არასოდეს ვნებდები..ყოველი წამოდგომისას,ვგრძნობ,როგორ ვძლიერდები და აღარ მდარიგებაა" და ვცდილობ დარიგება გავითვალისწინო..ამიტომ ჩემო კარგებო,გამარჯვება ნუ გახარებთ,მე ვერ დამამარცხებთ,რადგან როცა თქვენ გგონიათ რომ მომიგეთ,სწორედ მაშინ მე უფალი მარიგებს..... |