სიტყვა გადვაგდე ერშია, სიტყვა, რა სიტყვა? – ეული, ტანჯულის გულის ნაცრემლი, ჯავრით ნაკვები, სნეული, გულგაგმირული, ბეჩავი, თავს მანდილჩამოხეული! ასე წვა-დაგვით გაზრდილმა, რას ვიფიქრებდი, იხარა… წვერს მარგალიტი მოისხა, ტანი ზურმუხტით იფარა; მთელს ქვეყანაზე სხივსა ჰფენს, როგორც ცამ, გამოიდარა. დაბრძანდა ოქროს ტახტზედა, ვით მეფე, ქვეყნის მპყრობელი: ისაა ქვეყნის ნუგეში, იმას შეჰხარის სოფელი; მე ჩემთვის ჩუმად ვიცინი, მისი კეთილისმყოფელი. ვიცინი… იმას, ქვეყანას, ან რა საქმე აქვს ჩემთანა? მიხარის, ჩემმა გაზდილმა რომ ბინა ჰპოვა ერთანა, – ერთმა საწყალმა სიტყვამა, ბოროტ კაცთაგან წყეულმა, ბეჩავმა, ცრემლით ნაბანმა, თავს მანდილჩამოხეულმა… |
siyvaruli.in:
By nervoza
By nervoza
ჩემი დუმილიც მიითვალე
შენდამი ლოცვად . . .
შენდამი ლოცვად . . .
სიტყვა ეული ვაჟა ფშაველა
ავტორიზაცია
იყიდება siyvaruli.in
ჩვენ facebook-ზე
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
მინი ჩათი
რეკლამა
რეკლამა
პარტნიორები
WWW.GETOP.IN WWW.TOPSAITEBI.GE For Mobiles დაამატე საიტი |
