უცნობი ქუჩის დასასრულთან მრეკავ სიმებით
ძლივს ჩურჩულებენ მშვიდი ბაგენი.
შემოდგომის დღეს ვუპასუხებ მე გაღიმებით,
უნაზეს ბაგეს აქ მივაგენი.
ჩემი ოცნება შენ გეკუთვნის. მინდა ნუგეში.
გაქრა სიზმრები იმ მწარე დღეთა.
რამდენი მახსოვს სიხარული აქ, დიდუბეში,
რამდენი მზე და სასოწარკვეთა. |