ვიცი ზიხარ და მე მელი, გინდა მოგცე შეხვედრების შანსი რომ კვლავ ერთად გავიაროთ, მტკვრის ნაპირას ღამით. ისევ ისე ჩაგიხუტო და ჩაგიკრა თვალი, გაგახსენო ლესელიძის ღამის პაემანი. ნარიყალას, ქართლის დედის კაბაზე ამბორი. მშვიდობის ხიდს გადავლილი მთვრალი ქალი, კაცი, სიბნელეში სუნთქვის შეკვრა და ზმანება ცხადში. ბოდიალით დათენილი არა ერთი ღამის, მაგ თვალებზე ჩამოსული სიხარულის ცრემლი. ღამის კლუბში დალეული ჭიქა კოქტეილი, და უსაზღვროდ ბედნიერი ორი თავქარიანი... ვიცი ზიხარ ისევ მელი რომ კვლავ ისევ გავიაროთ, მტკვრის ნაპირას ღამით... 21:58 სთ. 25/10/2011 წ. |