ამ ცხოვრებაში ბედნიერება უსაზღვრო ნუ გგონია... აქ ხომ ცხოვრება სპექტაკლია, ხანაც პაროდია... საერთოდ ამ ქვეყნად ამდენხანს რამ მარონია... აქ ხომ ბედნიერება უბედურებაზე ჩაბმული 2 ვაგონია... სიკვდილი მესამეა და დაუწერელი კანონია... მაგრამ, მე ეს ასე სულაც არ მგონია... ცხოვრება ხანდახან ლამაზი რამ მგონია... სიკვდილს? მე მოვკლავ იარაღი ადვილი საშოვნია... მერე ჩემს უკვდავებას + ბედნიერება =ჰარმონიას... ეს არის გიჟის არიტმეტიკა და შეშლილი აგონია... არ ვიცი მაგრამ მე ასე მგონია... ალბათ, იმიტომ რომ ნიღაბი არ მქონია... და არც არასდროს ბევრი ღმერთი მე არ მყოლია"..