გზას დავულოცავ არაგვის ტალღას. დედას ვუტირებ! ზედ გადავამტვრევ სიკვდილს იმ თავის ცელსა თუ ნამგალს. მერე მშვიდობით, ამაყად წავალ. გავყვები საით... ამ გზებს ვინ იცის. იქაც სამოთხედ ალბათ მთა არის, ჯოჯოხეთად კი ალბათ თბილისი! საგძლად წავიღებ, მე თქვენს სიყვარულს. გინდაც განვლილ გზას, ნუ მომიწონებთ, თითოჯერ მაინც ასწიეთ ჭიქა, თითო სასმისით მე მომიგონეთ. ცრემლით მიგლოვებს ჩემი ლამაზიც, თან გამაყოლებს ცვარ-ნამს თვალისას, ვახმეეე... არ მინდა და მაინც ვანგრევ, ოცნების კოშკებს ერთი ქალისას. წავედი! ბოლოს რა ლამაზია, კლდის ფხაზე მჯდარი ნამგალა მთვარე. ბედნიერი ვარ... ჩემი ბილიკი, წელში მოხრილმა არ გავიარე. ბევრგან კი ვკაფე, ნარიც, ეკალიც, ხშირად მკაწრავდა ავი დროება... და ახლა ვიცი მომეწონება, ჩემი საფლავი და მყუდროება. |
siyvaruli.in:
By nervoza
By nervoza
ჩემი დუმილიც მიითვალე
შენდამი ლოცვად . . .
შენდამი ლოცვად . . .
♥ ℒℴѵℯ ♥
ავტორიზაცია
იყიდება siyvaruli.in
ჩვენ facebook-ზე
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
მინი ჩათი
რეკლამა
რეკლამა
პარტნიორები
WWW.GETOP.IN WWW.TOPSAITEBI.GE For Mobiles დაამატე საიტი |
