გემუდარებით,ნუ დადებთ ყურმილს, ძლივს მოვაკვლიე მისამართს თქვენსას, ნუ ახსნით ცუდად იმ ქალის სურვილს, რომელსაც ისევ უყვარხარ დღესაც. იცოდეს ღმერთმა,მსურს საუბარი, შვილების მამას რას გკადრებთ აბა, მე დღესაც მახსოვს ჩვენი მაისი ახლა ძნელია, დაბრუნდეს ისევ მაისის სუნთქვა,იების ფერი, გამწირე რისთვის,დავეძებ მიზეზს და ეს ბავშვობა შორიდან მღერის. ო,ვაჟბატონო,გეძებდი დიდხანს, გახსოვთ,მჯეროდა მუდამ იმ ხატის, მთელი ცხოვრება მაწუხებს კითხვა, მართლა გიყვარდით,თუ არ გიყვარდით? გათავდა,მორჩა,მთავრდება ამით, ჩვენი ცხოვრების ბოლო აკორდი, არ გაგიკვირდეთ,მაისის ღამეს,თხუთმეტი წლის შემდეგ რომ მომაგონდით. ახლა კი,დადეთ თქვენი ყურმილი, რომ ერთმანეთი სახტად დავტოვოთ, მე ვიცი ფასი თქვენი დუმილის და პატიებას გთხოვთ, ვაჟბატონო! |
By nervoza
