 |
ძალიან ძველი ამბავია მაგრამ ძალიან მტკივნეული..ამ ამბავმა პირადად ჩემში ძალიან დიდი კვალი დატოვა..
იყო დრო როცა ამ ქვეყანას 2 ულამაზესი გოგონა ამშვენებდა..ისინი ერთმანეთის მართლაც განუყრელი მეგობრები იყვნენ...ერთს ბაბი ერქვა,მეორეს ნია..ისინი თითქოს ყველასგან გამოირჩეოდნენ ..ბაბი და ნია სულ ერთად დადიოდნენ ,ერთნაირად ფიქრობდნენ,ერთნაირი რამეები მოსწონდათ,ხანდახან ერთნაირადაც კი იცმევდნენ..ისინი სკოლაშიც ერთად დადიოდნენ,სანამ ნია მშობლებმა არ გადაიყვანეს,მაგრამ მაინც ხშირად ნახულობდნენ ერთმანეთ. საგამოს რომ გაწვებოდნენ ფიქრობდნენ:რამდენი ბედნიერი დღე ჰქონდატ ერთად გატარებული,როგორ უყვებოდნენ ყველაპერს ერთმანეტს,ეხლა კი იმ დღისთვის უნდა ელოდათ სანამ ერთმანეთს არ ნახავდნენ... ამის გამო ორივეს წამოუვიდოდა ხოლმე ცრემლები ,მაგრამ ორივენი უცებ მოიწმინდავდნენ და თავს იიმედებდნენ რომ ისევ ძველებურად დებივით უყვარდათ ერთმანეთი ...:(
მათ მეგობრობის უკვე 9წელი გასულიყო... .9ნოემბერი იდგა.ნიას და ბაბის ერთმანეთი უნდა ენახათ.ბაბი შეხვედრის ადგილზე მისულიყო ,მაგრამ ნია არსად ჩანდა...დიდიხანს ელოდა ტელეფონზეც ურეკავდა, მაგრამ პასუხს არავინ სცემდა.. დიდი ხნის ლოდინის შემდეგ ბაბი სახლხი დაბრუნდა,თუმცა კი ძალიან ნერვიულობდა. იმ გამეს არც უძინია.. დილით სკოლაში წასასვლელად ადგა და მალევე მის ტელეფონზე ზარი გაისმა.. -ალო...გისმენთ ...აიღო ყურმილი ბაბიმ.. -იცი ძალიან ცუდი ამბავ უნდა შგატყობინო, მე ნიას დედა ... -რა მოუვიდა,ხომ კარგადაა?... -ცოტაოდენი სიჩუმის შემდეგ ქვითინის ხმა გაისმა სითყვებით რომ, ნია აღარ იყო ამ ქვეყანაზე.. როცა ის ბაბისთან შესახვედრათ მიდიოდა მანქანას გაეტანა...
ბაბი გაჩერდა,თითქოს მის ირგვლივ ყველაფერმა არსებობა შეწყვიტა. მხოლოდ იდგა...იდგა და ცრემლები თავისთვის მოსდიოდა...
ცოტა ხანში აზრზე მოვიდა, მისი ფიქრების სამყაროდან გამოვიდა და ატირებული ნიასთან გავარდა... როცა მივიდა და ნიას უსიცოცხლო სხეული დაინახა გული წაუვიდა ... გონზე რომ მოიყვანეს ის ნიას გვამტან მივიდა, ეხუტებოდა, უნდოდა მისი გაყინული სხეული ციტათი მაინც გაეთბო, მაგრამ არაფერი გამოსდიოდა.. უნდოდა რომ სულ ერთხელ მაინც შეეხედა ნიას თავისი დიდი მწვანე თვალებით, მაგრა ეს ხომ აღარასდროს მოხდებოდა...
ნია დაასაფლავეს... ბაბი ყოველ დღე დადიოდა მის საფლავზე და თეთრი ვარდებით ამშცენებდა სასფლაოს... ეკლესიაშიც გამოივლოდა ხოლმე და უფალს სთხოვდა რომ ნიას სული სამოთხეში მომხდარიყოო..
ასე უსიცოცხლოდ გაიოდა დგეებიი...ბაბი სულ უფრო და უფრო მარტო იყო... კლასელები გვერჩი ედგნენ, მაგრამ ბაბი ხომ ისე ვერავის ენდობოდა როგოორც ერთ დროს ნიას... მისი დაკარგვით გამოწვეულ თკივილს სულ ერთი წუთიტც კი ვერავინ უნელებდა...
ნიას დაღუპვიდან 1თვე გასუყო, 9 დეკემბერი იყო.. ბაბი ჯერ მის საფლავზე,მერე კი ეკლესიაში წასულიყო და ლოცულობდა, როცა იქიდან გამოვიდა უკვე სიბნელე იყო,ირჰვლივ სამარისებული სიჩუმე იდგა... ბაბი ეკლესიის ჭიშკართან იდგა და ფიქრობდა; იმ ბედნიერ დღეებზე რომელიც სულ მალე უბედურებამ შცვალა, თან ტიროდა... უცებ სიჩუმე და სიბნელე მანქანის მოძრაობამ დაარღვია, რომელიც ბაბისკენ მიდიოდა...
ეს დღე ბაბისთვისაც უკანასკნელი აღმოჩნდა... იქნებ ასეც სჯობდა, ამით ხომ წერტილი დაესვა მის ტკივილს, საყარელი ადამიანის დაკარგვით გამოწვეულ ტკივილს..
გადიოდა დრო ბაბი და ნია თითქოს აღარავის ახსოვდა, კლასელენს რომლებსაც მათთვის პირობა დაედოთ, რომ ყოველთვის ემახსოვრებოდათ სიცრუე აღმოჩნდა... მათ არავინ ახსენებდა მხოლოდ ერთხელ ბანკეტზე გაიხსენეს ის 15 წლის გოგოები, რომელთა მეგობრობა ერთ დროს ყველასთვის მისანაძი იყოო...!!!.. |
By nervoza
