ახლა ისე მენატრები, მინდა იმდენჯერ გითხრა რომ მიყვარხარ, სანამ ხმა არ ჩამეხლიჩება, ისე ჩაგეხუტო, რომ ერთმანეთს ვეჯიბრებოდეთ, ვინ უფრო დიდხანს გაძლებს სუნთქვაშეკრული, იმდენ ხანს გეფერო, სანამ ხელებიდან სისხლი არ წამომივა. მინდა ერთად ვისხდეთ და ვსაუბრობდეთ ყველა იმ თემაზე, რომლეზეც ჯერ არ გვისაუბრია, შენ კი, ხანდახან ისე საყვარლად იცინოდე, როგორც იცი ხოლმე. მაგრამ ის არ იცი, რომ ვგიჟდები მაგ სიცილზე, როგორი ბედნიერი ვარ, როცა თვალებში გიყურებ და ვხედავ რომ გიყვარვარ. შენგან ვისწავლე სიყვარული.. ჰო, შენგან, რომელმაც თავად არაფერი იცოდი სიყვარულზე. როგორ მაკლიხარ.. ძვირფასო, ძალიან მენატრები. ჩემი ნაწილი ხარ შენ, უკვე თვეებია, რაც შეუსვენებლად შენზე ვფიქრობ. მაშინაც, როცა გამოცდას ვწერ, გზაზე გადავდივარ, რამეს ვკითხულობ, როცა ვიღვიძებ და როცა ვიძინებ. ჩემი არაცნობიერის ჩანაწერები წავიკითხე და თურმე ძილშიც შენზე ვფიქრობ. როგორ მინდა ახლა მძინარეს გიყურებდე და ჩუმ-ჩუმად გკოცნიდე, ფრთხილად, ისე, რომ არ გაღვიძებდე. ნერვები მეშლება, ვერასროს გამოვხატავ როგორ მიყვარხარ. ჩამეხუტე რა.... |