თოვს..ფიფქებით,თეთრი ფიფქებით, შავით ოდესმე მოუთოვია? გარდა სიცოცხლის და გარდა კოცნისა შენთვის რაიმე მომითხოვია?
ნაფეხურები?ვეღარ ვპოულობ, ფიფქები ფარავენ,სწრაფად მალევნ, წამები,წუთები და ეს დღეები რითმებს მართმევენ,ფიქრებს მპარავენ...
შეუძლოდ ვიქნები...შეუძლოდ იქნები, გული გეტკინება,მერე წაიქცევი, თვალებს დავხუჭავ,შენც იმწუთშივე გაიპარები და სადღაც გაიქცევი...
თავს უკან გაწევ,ხელს მკრავ როდესაც შენს ტუჩზე ტკბობას წამს დავაპირებ, მერე ჩაუყვებით მოწყენილ ხეებს, ნელა გავუყვებით მდინარის ნაპირებს...
მე ისევ ვიქნები პატარა ბავშვი, რომელსაც შენზე ფიქრი ატირებს, 5 წლის შემდეგ...პატარა ბავშვი... ცუდს კი არა და ქორწილს აპირებს! |