როდის მობრძანდებით, ჩემო ბატონო,

ფეხ-ქვეშ გაგეშალო ფიანდაზადა!..

სავათნავა


ეს რა ცეცხლში ჩავარდნილვარ, სადა ვარ?

გული მეწვის, სასიკვდილოდ მზადა ვარ?

ძაღლსავითა ვჰგდივარ ა იმ ქუჩაში,

ვჰყარაულობ ერთის ვისმეს კარებსა,

ერთს მოაჯირს, ორ პატარა ფანჯარას;

ეგებ ჩემი მზე იქიდან აღმოჩნდეს!..

ეშხისაგან გონება გამოცლილსა,

მზე ბრწყინავს, თუ თოვლი მოდის არ მესმის!

განა ღამ ... კითხვის გაგრძელება »

შეჰსტრფი საღამოს,

ტკბილ სუნნელ-მყუდროს.

მის სიბნელესთან სინათლე რეულს;

ცა ვარსკვლოვანსა,

ლაჟვარდოვანსა,

და შორით კავკაზს სახე დიდებულს!

მე მდუმარებით

ვჰმზერ გაოცებით

შენზე მთოვარის შუქსა მოდგმულად,

და ღამე ესე,

სიტურფით სავსე,

მრწამს, რომ შენგან არს დამშვენებულად!

მრწამს, ჩვენის ცისა

მშვენიერისა

შენ ხარ ვარსკვლავი, მოსული ქვეყნად!
... კითხვის გაგრძელება »

მისი სახელი კიცხვითა მარადის იხსენებოდეს,

ვინცა საღმრთოსა სიყვარულს მამულისადმი არ ჰგრძნობდეს,

და ვინცა მისსა ტყვეობას გულსიგრილითა ჰხედავდეს

და მის დახსნისთვის უზრუნველ თვისს სიცოცხლეს კი ჰზოგავდეს.


მტერსა ხანჯალზედ აღგებულს ვინცა სიამით არ ჰსჭვრეტდეს

და სმენა მისთა კვნესათა გრძნობათა არა უტკბობდეს!

რა სასურველ არს სიცოცხლე, ვაით ამ სოფელს მოსული,

და სამარემდის კვნესითვე უღელსქვეშ დამწარებული!
... კითხვის გაგრძელება »