 მე შენ მიყვარხარ!
ბოლოს სულ ბოლოს ქალის კივილი გაიგონა...-`ვაიმე დედა~-დაიწერა ბაგეზე.
თვალები ძვლივს გაახილა...
...უცნობი კედლები_მოთეთრო-მონაცრისფრო.
`სადა ვარ?~_გაიფიქრა... ფიქრი არ დააცალეს თეთრ ხალათიანმა ექიმებმა.
_თვალები გაახილა! ცოცხალია... ცოცხალი!
_გადარჩა?
_სადა ვარ?_ და ვერც თქვა ეს ორი სიტყვა... გონება დაძაბა და გაახსენდა...
მშვენიერი დღე იყო, ღრუბლის ნაფლეთებს შორის მზე იჭყიტებოდა, დილით
მეგობართან წავიდა.არ შეეძლო ვინმესთვის არ გაენდო თავისი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: tekle-16
იმ დღიდან ამ დღემდე მართლაც რამდენი დროა გასული
იმ დღიდან ამ დღემდე მართლაც რამდენი დროა გასული . . .ცაც კი დაძველდა . . .იცი? მე არ შევცვლილვარ, ის ვარ ისევ. . .ხანდახან მახსენდება შენი მანერიდან იმ დღეს ჩემთვის აკინძული სიტყვათა მძივი, რომელიც ყელზე მომახვიე გულთან ძალიან. . . ძალიან ახლოს. . . გახსოვს? ის საღამო, ქალაქის ყველაზე მაღალი მთიდან ვიხედებოდით, და ვიხედებოდით როგორც მოხეტიალე შეყვარებულები პარიზის ქუჩებში, და ჩანდა მთა საოცრად ჩვეულებრივი და საოცრად უმნიშვნელო, და ვჩანდით ჩვენ, როგორც მოხეტიალე შეყვარებულები პარიზის ქუჩებში. . გ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: tekle-16
მღვდლის აღსარება
იქნებ შემიყვარო ?!
-არა!
თითოეული შეხვედრა ამ სიტყვებით მთავრდებოდა.
ალბათ
ძალიან სასტიკი ვიყავი,მაგრამ სხვანაირად არ შემეძლო,არ შემეძლო ისე
მოვქცეულიყავი თითქოს მიყვარდა,სჯობდა თავიდანვე სცოდნოდა რომ,არ შემეზლო
და არც მინდოდა მისი სიყვარული,ის კი ელოდა ელოდა ჩემს სიყვარულს სიყვარულს
რომელიც იცოდა რომ არასოდეს მივიდოდა მასთან,იცოდა მაგრამ მაინც ელოდა.
ის ყოველთვის მიმეორებდა რომ სიცოცხლის ბოლომდე ვეყვარებოდი.ასეც მოხვდა
მას სიცოცხლის ბოლომდე ვუყვარდი,სიცოცხლის რომელიც დიდ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
ქუჩის ბიჭებზე
ეს ერთი ჩვეულებრივი ამბავი არაა და არც ძალიან განსაკუთრებული. უბრალოდ
ესეთი რაღაცეები არ ხდება ხშირად. ხო და ამ ეპიზოდის გმირიც მე ვარ. რა
გითხრათ ჩემზეი ერთი თბილისელი ბიჭი ვარ, რომელიც თავის სამყაროში ცხოვრობს
და მიჰყვება გზას რომელსაც ბუნდოვნად ხედავს.
ჩემი ცხოვრება
მოულოდნელობებით არ ყოფილა სავსე. უბრალოდ სამი ძმანი ვიყავით. მე ყველაზე
პატარა, გიო საშუალო და ლეო კი ყველაზე დიდი. ვცხოვრობდით
მარტო, დედასთან ერთად. მამაჩემზე არაფერი არ ვიცოდი ვინ იყო და სად
ცხოვრობდა. სურათიც კი არ გ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
ისევ თოვს...
ისევ თოვს....ისევ თეთრია ყველაფერი....ისევ ბავშვების მხიარულობა, ისევ
გუნდაობა, თოვლიანი გზები, ფიფქები....ყველა ბედნიერია, უხარიათ პირველი
თოვლი, რომელიც წელს თბილისში მოვიდა....მალე ახალი წელი დადგება და ამ
ყველაფერთან ერთად ყველას აქვს იმედი, იმედი, რომ ყველაფერი კარგად
იქნება....
გარეთ ბარდნის ძალიან ლამაზად, მაგრამ ნინი მარტო დადის
ქუჩებში ჩაფიქრებული და ფიქრობს ადამიანზე, რომელიც ძალიან
უყვარს....ახსენდება წარსული და ეს თოვლი....თოვლი იმიტომ ,რომ სწორედ ასეთ
დროს გამოჩნდა მის ცხო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
საძმოს სახელით
ეს არის ამბავი ერთ საძმაკაცოზე. რომლებიც ერტად მოდიოდნენ ბავშვობიდან,
ერთად იზდებოდნენ, ერთად სწავლობდნენ, ერთად ჩხუბობდნენ, ერთად ეძინათ და
ერთმანეთის ოჯახებში იზრდებოდნენ. ეს არ არის ჩვეულებრივი ამბავი ეს არის
ამბავი წმინდა სადძმოზე.
2 იანვარი
2006 წელი ახალი დამდაგრი იყო და უბანში ბიჭები იყვნენ შეკრებილები. ახალი წლის ამბებს იხსენებდნენ და მაგარს კაიფობდნენ.
გიგა:_კაი ძმებო, რაც იყო, მაგარი იყო, მაგრამ ეხლა რა ვქნათი! პონტი არავის გაქვთ.
გიო:_არა ძმაო მე შანსი არ მაქ ახალიწ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
ბანაკის დღეები
-აუუ დეე ნახე აბა მგონი სავარცხელი მრჩებაა
-არა ლიკა ვნახეე ...დეევს
-კბილის პასტაი
-ყველაფერი ჩავდეე
-ხო კაი გენდობიი არაფერი დამრჩეეს......
ტელე მირეკაავს
-ლიკ.გაემზადეე რაა არ მალოდინოო ნახევარ საათში გამოგივლი?
-ხო კაი კაი მარი?
მარი
მოვიდაა .... წავედიით...ავტობუსი მალე მოვიდაა....სია ამოიკითხეეს
ყველანი ვიყავიით და დავადექიით გზაას რომელსააც ბანაკში
მივყავდიით....მარტო დავჯექი? ფანჯარასთაან...მუსიკაას ვუსმეენდიი...უცბად
მივხვდი რო ვიღაღაც გაშტერებული მიყურებდაა.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
დასასრული
- ნათი, ნათი, როგორ ხარ?
- კარგად, მარი, შენ როგორ ხარ?
- მეც კარგად, რას შვები ემზადები ხვალისთვის?
- აბა რა, იცი, როგორ მიხარია?!
- მეც ძალიან მიხარია, ნათი, იცი, გუშინ ახალი კაბა ვიყიდე, ხვალ ვიცვამ. შენ რა ქენი?
- მე ის ვიყიდე, იმ დღეს რომ მომეწონა.
- ჰოო, ხვალ დილით გამოსვლამდე დაგირეკავ და ერთად ავიდეთ სკოლაში...
* * *
- სერგი, ჰა, როგორ ხარ?!
- რავი, ბიჭო, ცოტა არ იყოს ვღელავ . .….
- რა იყო, რა არის სანერვიულო?!
- რა ვიცი, მაინც ახალია, მაინც სხ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
ნუთუ კვლავ მოხდა სასწაული???
მენატრები, ღმერთო როგორ მენატრები! გულის ტკივილამდე, სულის კივილამდე...ტირილამდე...კივილამდე...ვგიჟდები გესმის? როცა ჩემთან არ ხარ ვგრძნობ და ვაცნობიერებ, რომ ჩემთვის ძალიან ძვირფასი, მნიშვნელოვანი, ძალიან საყვარელი ადამიანი ხარ, ბოლომდე ვაცნობიერებ იმას, რომ უშენოდ ცხოვრება არ შემიძლია, შენით ვსულდგმულობ, შენით ვსუნთქავ, შენით და შენთვის ვარსებობ! ოჰ, როგორ მტკივა ეს მონატრება რომ იცოდე, როგორ მღლის, სულიერად მფიტავს. ყოველი წუთი საუკუნეა უშენოდ!!! თითქოს დრო იყინება, თითქოს არც თენდება და არც
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: tekle-16
***
ის იყო ყოველთვის მარტო ამ ქვეყანაზე. ის და არავინ სხვა. თუმცა იყვნენ
მეგობრები, ნაცნობები, იყო ბევრი სიხარული, ბევრი ბედნიერი წუთი, ბევრი
ტკივილიც და ბევრი უძილო ღამეც, ბევრჯერ უნატრია მასთან ყოფნა, მაგრამ ეს იყო
მხოლოდ ოცნება, ის ხომ მას არ ეკუთვნოდა და ალბათ არც არასდროს გახდებოდა
მისი.
და სიევ ბედნიერი წუთები.
ვისაც არ ელოდა ის მივიდა, მივიდა და უთხრა დიდიხნის ნანატრი და ოცნბეად
ქცეული სიტყვები
"მე თქვენ მიყვარხართ"
ოცნება თითქოს
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: tekle-16
* * *
ჩვენი
გაცნობა, ალბათ, უფალმა ინება! ოთხი წელი დიდი დროა იმ პატარა
გოგონასთვის, რომელიც ახლა უნდა იწყებდეს ცხოვრებას. მაგრამ ღვთის ნებას
ხომ ვერ გაექცევა ვერც ერთი ადამიანი?! ოთხი წლის წინ თოვლის მოსვლას
ვნატრობდი, სწორედ მაშინ გაგიცანი . . . _ ნატვრის თვალი რომ ვიყო, რას
ინატრებდი? _ მკითხე უეცრად. მე დავიბენი, შემეშინდა, გაქცევაც დავაპირე,
მაგრამ ფეხები არ მემორჩილებოდა.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
დავიწყოთ იქედან, რომ აზარტული ადამიანი ვარ, ამავე დროს ძალიან უიღბლო.
როცა ეს ორი კომპონენტი ერთ ადამიანში თავსდება ჩათვალეთ რომ საქმე ცუდადაა...
დიახ
მეგობრებო მე დღეს ნარკომანი ვარ, დამოკიდებული ვარ ონლაინ პოკერზე,
მაგრამ ყოველივე არ ადარდებს ფორტუნას, ბოლო ორი დღეა ფატალურად არ
მიმართლებს და შეიძლება ითქვას მთელი დანაზოგიც წავაგე.
აქ საწუწუნოდ არ
შემოვსულვარ, ვიცი დღეს საქართველოში ბევრი კაცი თუ ქალი თამაშობს, მინდა
გაგაფრთხილოთ, რომ ფორტუნა თქვენს მხარეს ყოველთვის არ იქნება.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
მენატრები,
ღმერთო როგორ მენატრები! გულის ტკივილამდე, სულის
კივილამდე...ტირილამდე...კივილამდე...ვგიჟდები გესმის? როცა ჩემთან არ ხარ
ვგრძნობ და ვაცნობიერებ, რომ ჩემთვის ძალიან ძვირფასი, მნიშვნელოვანი,
ძალიან საყვარელი ადამიანი ხარ, ბოლომდე ვაცნობიერებ იმას, რომ უშენოდ
ცხოვრება არ შემიძლია, შენით ვსულდგმულობ, შენით ვსუნთქავ, შენით და
შენთვის ვარსებობ! ო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
. . .ღამემ მოგონებებს სევდა შეაპარა, ბალიში ცრემლით იღვენთება. . . .მე არ მძინავს, შენზე მეფიქრება.
ძნელია ვინმეს გავუზიარო ჩემი შენდამი სიყვარული და სითბო. .
. . მე სიტყვები არ მყოფნის,…ზოგი იჭვნეულად შემომხედავს ხომ
არ აზვიადებსო, სიტყვებს ძალა ეკარგებათ, შენ აღუწერელი &nbs
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
- გინდა მძღოლი გავაგიჟოთ? -
ჩასჩურჩულა გიომ ანუკის. - როგორ? - ჩშშ.. ოღონდ არ დაიბნე და ამყევი. -
კაი. გიომ თვალი ჩაუკრა, მერე სერიოზული სახე მიიღო და ხმამაღლა, მძღოლის
გასაგონად თქვა: - ანუკი, მისმინე, რაღაც უნდა გითხრა... - რა იყო? - არ
ვიცი როგორ გამიგებ, შეიძლება ცუდად გამიგო, მაგრამ ესე გადავწყვიტე... -
მითხარი. - უკვე ერთ წელზე მეტია ერთად ვართ და... - და? - ცოლად უნდა
გამომყვე. - რაა?! - უნდა მოგიტაცო. - გაგიჟდი??! - არა, სერიოზულად
გეუბნები! ახლავე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ათენში ისევ ისე იდგა ცხელი შემოდგომა, დილის მზე სასტუმროს ფანჯრებში
ურცხვად იჭყიტებოდა, ადრეატიკის ზღვის ტალღები ზლაზვნით მოიწევდნენ
ნაპირისკენ და ზლაზვნითვე მიღოღავდნენ უკან, ჰაერი მარილის და ნესტის
სუნით იყო გაჯერებული და ამ სუნს ხარბად ისრუტავდა გოგონა, ზღვის გასწვრივ
ჯებირის კიდეზე რომ მიდიოდა ფეხშიშველი. შილიფად ეცვა, რადგან ახლაც ისევე
ცხელოდა აქ, როგორც მაშინ ორი კვირის წინათ თაფლობის თვის გასატარებლად
რომ ჩამოვიდა. თვაზე დაწნული, ბაფთაშებმული შლიაპ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ამაზრზენი სურნელი დგას ირგვლივ,
ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ ბუნკერის გვერდზე ვზივარ.
ვდგები კომპიუტერიდან და მძიმე თავს ფანჯრის რაფაზე ვდებ,
გამოუძინებელი თვალებით ვიხედები გარეთ – როგორი დამღლელია ყველაფერი,
ხალხი უიმედო სახეებით დადის თითქოს უმისამართოდ,
აქვე კაკლის ხესთან კოჭლი ძაღლი დაძრწის, რომელიც ყველამ გამოაგდო.
ბავშვობა მახსენდება,
როგორ მიყვარდა ცხოველები,
როგორ ვ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ჩვენი
გაცნობა, ალბათ, უფალმა ინება! ოთხი წელი დიდი დროა იმ პატარა
გოგონასთვის, რომელიც ახლა უნდა იწყებდეს ცხოვრებას. მაგრამ ღვთის ნებას
ხომ ვერ გაექცევა ვერც ერთი ადამიანი?!
ოთხი წლის წინ თოვლის მოსვლას ვნატრობდი, სწორედ მაშინ გაგიცანი . . .
_ ნატვრის თვალი რომ ვიყო, რას ინატრებდი? _ მკითხე უეცრად. მე დავიბენი,
შემეშინდა, გაქცევაც დავაპირე, მაგრამ ფეხები არ მემორჩილებოდა.
_ უცხოოებს არ ველაპარაკები
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
სამი
წელი გავიდა მას შემდეგ, რაც სოფო ახალ სკოლაში გადავიდა. უამრავი რამ
მოხდა ამ სამ წელიწადში, ბევრიც კარგი და ბევრიც ცუდი. ახალი მეგობრები,
ახალი თაყვანისმცემლები და ბევრი სხვა, რაც ახალ სკოლას უკავშირდება. ახლა
სოფო 15 წლისაა, საშუალო სიმაღლის, მუქი ფერის თმებითა და მწვანე
თვალებით. ცოტა არაორდინარული გოგოა, ცდილობს ერთფეროვანი არ იყოს და
სხვებისგან ცოტათი მაინც გამოირჩეოდეს, რომ ამით ყურადღება მიიქც
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
- ნათი, ნათი, როგორ ხარ?
- კარგად, მარი, შენ როგორ ხარ?
- მეც კარგად, რას შვები ემზადები ხვალისთვის?
- აბა რა, იცი, როგორ მიხარია?!
- მეც ძალიან მიხარია, ნათი, იცი, გუშინ ახალი კაბა ვიყიდე, ხვალ ვიცვამ. შენ რა ქენი?
- მე ის ვიყიდე, იმ დღეს რომ მომეწონა.
- ჰოო, ხვალ დილით გამოსვლამდე დ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
|
