 მეგობრებიიი
ძალიან ძველი ამბავია მაგრამ ძალიან მტკივნეული..ამ ამბავმა პირადად ჩემში ძალიან დიდი კვალი დატოვა..
იყო დრო როცა ამ ქვეყანას 2 ულამაზესი გოგონა ამშვენებდა..ისინი ერთმანეთის მართლაც განუყრელი მეგობრები იყვნენ...ერთს ბაბი ერქვა,მეორეს ნია..ისინი თითქოს ყველასგან გამოირჩეოდნენ ..ბაბი და ნია სულ ერთად დადიოდნენ ,ერთნაირად ფიქრობდნენ,ერთნაირი რამეები მოსწონდათ,ხანდახან ერთნაირადაც კი იცმევდნენ..ისინი სკოლაშიც ერთად დადიოდნენ,სანამ ნია მშობლებმა არ გადაიყვანეს,მაგრამ მაინც ხშირად ნახულობდნენ ერთმანეთ.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: ucnobi
ძმად ვთვლი და მიყვარს:*:*
გარკვეული მიზეზების გამო 2007 წელს მომიწია სკოლიდან გადასვლა,რაც ძალიან არ მინდოდა...ახალ გარემოსთნ,ახალ ბავშვებთან ,სიტვაციასთან შეგუება ცოტა არ იყოს გამიჭირდა...ყველას არ ვემეგობრებოდი ,თავს არ ვუყადრებდი,თავი მაღლა მეჭირა....ზოგს სწყინდა ზოგი კმაყოფილი იყო და რავიცი....მე არ შევდიოდი არავისთან კონტაქტში,ცდილობდნენ თვითონ შემოსულიყვნენ მაგრამ ბევრს (ვინც თვალში არ მომივიდა)პირდაპირ და კონკრეტულად ვუთხარი რო მასთან მეგობრობას და კონტაქტს არ ვაპირებდი,ამიტომ თავი დაენებებინა...უმეტესად გოგოებს ვ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: natiia77
თოვლი
ეს ამბავი ზოგმა შეიძლება უბრალოდ დაწერილ ზღაპრად აღიქვას,მაგრამ ეს რეალობაა,რომელიც ჩემს ირგვლივ მოხდა..
1983 წელს დიდი სიხარული მიანიჭა ერთ -ერთ ოჯახს ბიჭის დაბადებამ,ეს პირველი ბავშვი იყო.მას მოყვა ტყუპი დები, და მომავალსში კიდევ ორი და...სულ ოთხი და, და უფროსი ძმა..ბავშვები იზრდებოდნენ,წლები გადიოდა,ბიჭმა სკოლა დაამთვრა,შემდეგ წელს ტყუპებსაც ბოლო ზარი ჰქონდათ... გავიდა ის ერთი წელიც გოგოებმაც დაამთავრეს,ჩვეულებრივად სიყვარულში და სიხარულში გადიოდა მათთვის წლები..ლევანი ჩვეულებრივად თ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: natiia77
***
შენ მაინც ვერ გამიგებ!გამიშვი ნუ მტანჯავ!წავალ და დაგვიწყებ..შევეცდები მაინც!..რა გინდა? პატიება გთხოვო?ისევ სიყვარულში გამოგიტყდე?გამოგიტყდები..მიყვარხარ! მაგრამ შენ ამას ვერ გაიგებ..ვერა..არა..მორჩა..შენ მე ვერ მაპატიებ..ბოდიში
_დაწყნარდი.მე მხოლოდ მინდოდა მეთქვა…
_ვიცი არა ამის შესახებ არა
-აბა რის შესახებ?ა..მახსოვს…ჩვენ შორის არაფერი არ ყოფილა,და ვერც ახლა იქნება…ნუ შენ უბრალოდ გართობა მოგინდა..გაერთე?
-არა
-კარგი!კიდევ მოგწონს ჩემი წამება..გსიამოვნებს?
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: tekle-16
წვიმიანი ღამე
Explore
Sign up!
Help
Log in!
-სალი როგორ მოგეწონა სკოლა? -დეეე, სკოლა კარგია მაგრამ ზოგი ტიროდა, ზოგიც წუწუნებდა და რატომ? -ალბათ იმიტომ, რომ მიჩვეულები არ არიან..კაი ეხლა წამოდი ჭამე! -ეხლავე მოვალ დედიკო ხელს დავიბან.. *** სალომე თანდათან იზრდებოდა, გადადიოდა კლასიდან-კლასში.იგი ყოველთვის მომზადებული და ლამაზი გოგონა იყო.. ის ხვდებოდა, რომ ბუნებამ საუცხოო სილამაზით დაასაჩუქრა... *** აი, დადგა პირველი სექტემბერი, როდესაც ბავშვები ჟრიამულით მიიჩქაროდბენ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: tekle-16
***
წვიმამ დაასველა ცხელი ასფალტი...
ნაბიჯები...მტკიცე და რიტმული......
არ აჩერებს არაფერი...თითქოს ყველაზე ძლიერი იყოს ამ ქვეყნად...
გულშიც წვიმა...ქაოსური წვეთები....
სიცივე და უკაცრიელი ქუჩები...არ ჩერდება..
ისევ ნაბიჯები......ირგვლივ კი წვიმის წვეთების გლოვა....
აქა-იქ მანქანები და...მოკიაფე ლამპიონები...
არანაირი ფიქრი...
ზომბივით ცივი...არაფრისთქმელი გოგონა.....
მხოლოდ თავის ნაბიჯებს ითვლის.....
თვალის კუთხესთან წვიმის წვეთე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: tekle-16
პირველი სიყვარული
ნეტა რა არის პირველი სიყვარული? გრძნობა, რომელიც გვართობს და გვხიბლავს?! ნუთუ ორივე? ოჰ, ღმერთო ჩემო, ხვალ გამოცდა მაქვს უსაშინლესი და მეცადინეობის მაგივრად ვზივარ და იმ პირველ სიყვარულზე ვფიქრობ! გული დამიჭრა საზიზღარმა, შხამიანი ისრით. . . საშინლად მტკივა. ვგრძნობ ტკივილს უიმედო ნოსტალგიისას!. . .
ბუზღუნებს ჩემი მეორე მე. . .
- ხვალ გამოცდა გაქვს, იმეცადინე!
- ვიცი!
- რომ იცოდე სულელივით არ იჯდებოდი და სხვაზე არ იფიქრებდი!
- ვინ სხვაზე? მე ხომ ვმეცადინეობ?
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: tekle-16
სიყვარული ძალიან ლამაზი გრძნობაა
ეხლა სანაპიროს ჩამოვუყევი... შენზე ვფიქრობ...თურმე ვტირი...მე კი ამას ვერც კი ვამჩნევ...თუმცა რა გასაკვირია...მე ხომ სულ ვტირი?! ცრემლები თავისით მოგორავს და იმედი მაქვს, რომ მოაღწევს შენამდე...როგორ?...თუნდაც წვიმის სახით...მე გამუდმებით ვფიქრობ შენზე...ვფიქრობ , ნუთუ შემიძია მე, ამ უსუსურ არსებას გავაკეთო ისეთი რამე, რომ შენც შეგიყვარდე...?!
მე დავდივარ...სულ ფეხით დავდივარ...ნეტავ რატომ? ალბათ შენ გეძებ...ალბათ ჩემში ის პაწაწინა ნაპერწკალი, რომელიც ძლივსღა ბჟუტავს, მაინც არსებობს და გა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
ზღვაში ზღვაში მაშინ შევედი,როდესაც ადამიანებმა, ფაცი-ფუცით ჩაიცვეს ტანსაცმელი... კოკისპირულმა წვიმამ, გაბრაზებული ზღვის ტალღები,დაადევა სანაპიროზე მიმოფანტულ ადამიანებს..ზოგი სახლში გაიქცა,ზოგიც ბარიდან ადევნებდა თვალს, კოკისპირულ წვიმას ...წვიმის წვეთები კი ცეკვავდნენ ზღვის ტალღებზე..მართლაც ცეკვა სცოდნიათ წვეთებს...საოცარი ლამაზი ცეკვა..
ზღვაში შევცურე...თავისუფალი ვარ.....როცა არავინ გელოდება არსად...როცა არავინ ადევნებს თვალს შენს ცურვას..როცა არავინ გკითხავს სად ხარ?
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
ერთი ნაბიჯი.
გაისმა ტელეფონის ხმა.
_ ალო. . .
_გისმენთ. . .
_ისევ შენ ხარრ?რა გითხარი აღარასდროს დამირეკო მეთქი, თუ ვერ გაიგე?
_მისმინე. . .
_არ ვაპირებ შენს მოსმენას . . . აღარ დამირეკო.
და გოგომ ტელეფონი დაახეთქა და ტირილი დაიწყო.
გულში ფიქრობდა თუ როგორ უყვარდა ის ვინც ასე ეჯავრებოდა.
არ იცოდა რა ექნა იჯდა და ტიროდა და თან ერთი სული ქონდა როდის დარეკავდა ბექა.
გაისმა ტელეფონის ხმა.
მარიმ აიღო ყურმილი და უნდოდა უკვე მონატრებული ხმის მოსმენა.
_მარი. . .
_ხო დედა რა გინდა . . .
_მარი ხომ კარგა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
სიკვდილი უდანაშაულოდ
ზამთარია. მიწას ლამაზი ფიფქები მხიარულად ეცემოდა, ბავშვების ჟრიამულით ყურთასმენა აღარ იყო. გუნდაობდნენ, იცინოდნენ. მათთან ერთად მხიარულად დახტოდა პატარა თეთრი ცუგაც. მალე დედის ხმა გაისმა და ეზოც დაცარიელდა. იქვე ჯიხურთან თვალცრემლიანი ბიჭი იდგა და ბავშვების შემყურე ნაღვლიანად იღიმებოდა.– ლევან ! – გაისმა ძლიერი ხმა, რომელმაც ჩაფიქრებული ბიჭუნა უცებ გამოარკვია. ეს ჯიხურის მეპატრონე ძია მიშა იყო.– მოვდივარ, – ნაღვლიანად თქვა ბიჭმა.ლევანი სოფელში დაბადებული, ობოლი ბიჭი, ტანად გამხდარი, ქალაქში ომი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
უკანასკნელი ჩანაწერი
მის ცრემლიან თვალებს შევხედე, მივხვდი რაც ხდებოდა, შევეცადე გამეღიმა,წყანარად გადავუსვი თავზე ხელი და ნელა-ნელა გავიხსენე ყველაფერი.... როგორ შევხვდი მის მშვენიერ თვალებს პირველად....
არასდროს ვაქცევ გარეგნობას ყურადღებას, არც იმითვინტერესდები რა მაცვია, მაშინაც ასე იყო.. ეკლესიაში მივდიოდი, ჩემი ძმა უკვე მზად იყო... გრძელი ქვედაბოლო და დახურული მაიკა ჩავიცვი, თავსაფარი ავიღე და ნიკასთან ერთად გარეთ გავედი... ლოცვები ჩვეულებრივად მიმდინარეობდა ნიკუშა სტიქარში იყო მე კიდე, როგორც ყოველთვის მაქსიმ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
"მახინჯი გოგონას შეცვლილი ცხოვრება"
ძნელია. როცა გრძნობ, რომ ამ სამყაროში არავისთვის არაფერი ხარ და არავის ჭირდები და,რომ ყველას მხოლოდ ეცოდები.მათ შორის იყო სეილიც,გოგონა,რომელიც ულამაზობის გამო იტანჯებოდა ... მას როგორც გოგოს ვერავინ ამჩნევდა,არავის უყვარდა,თუმცა ძალიან ბევრი მეგობარი ყავდა.ყოველთვის აძლევდა მათ რჩევებს,მას კი არავი ეკითხებოდა როგორ იყო ?! რა ჩირდებოდა?! ან რა უჭირდა?!...სეილი 17ის იყო და სკოლას წელს ამთავრებდა.ყველა ბანკეტისთვის ემზადებოდა.აქ უკვე სეილისთვის აზრი აგარ უკითხავთ .. რა რჩევა უნდა მიეცა სილამაზესთა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
გძინავს?
-არა, არ მძინავს
-როგორ ხარ?
-ბევრს ვფიქრობ.. უაზროდ ბევრს..…
-მერე რა, ფიქრი ყველას არ შეუძლია.. მოგენატრე?
-შენც ხომ იცი ერთადერთი ხარ, ვინც მართლა მენატრება..
-საიდან უნდა ვიცოდე? -რა ვიცი, თქვენზე ამბობენ, რომ ყველაფერი იცით..
-ჰეჰ.. და შენც გჯერა? იმდენ რამეს ამბობენ და შენ არაფრის გჯეროდა, ეგ რატომ დაიჯერე?
-ალბათ მინდოდა რომ ეგრე ყოფლიყო და იმიტომ...
-ხო, შენც გაიგებ როგორცაა სინამდვილეში.. თვალები გაახილე რა, ასე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
ვლავ მოვიდა თოვლი და ამ თოვლმდა ჩემი გრძნობები უფრო ღრმად დამალა
მე დიდი ხანი ვიმეორებდი ამ სიტყვებს: მიყვარს, მიყვარს, მე ის ძალიან მიყვარს, მის გამო ყველაფერს გავაკეთებ, ის ჩემი სიცოცხლეა, ის ყველაზე კეთილი და საყვარელია, ის ბავშურია. ხშირად მილოცვია იმ ადამიანისთვის, მე ის ადმაიანი მართლა ძალიან მიყვარდა… მიყვარდა 5 წელი, 5 წელი….
მე საკუთარ თავს დავცინი, ვიძახი მიყვარდა, მაგრამ რა ხდება ეხლა ჩემში? გეტყვით ჩემში გადაგვარება ხდება, ვცდილობ საკუთარ თავს ჩავაგონო რომ ის ადამიანი ა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
შემოდგომის საღამო იდგა, ცას თითქოს გული მოსვლოდა და ცრემლებად იღვრებოდა, ტიროდა ხმა მაღლა, გულ ამომჯდარი... ნიკა მარჯანიშვილის ხიდს მიუახლოვდა ქურთუკის საყელო აეწია და მობუზული აგრძელებდა გზას. წვიმა უსიამოვნოდ ცრიდა და ძვალ რბილში ატანდა დაიქუხა! ნიკა შეკრთა ზეცას გაბრაზებულმა ახედა და შესთხოვა:
_კარგი რა? გეყოფა...!
მერე კი თავი ჩაქინდრა და გზა განაგრძო. მისი ყურადღება ერთმა უცნაურმა გარემოებამ მიიპყრო... ვიღაც გოგონა ხიდის მოაჯირთან იდგა და მტკვარს ჩასცქეროდა. აწეწილი და წვიმისა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
დიდხანს.. დიდხანს უცქირა საკუთარ გამომეტყველებას სარკეში. უშნოა, ულაზათო და ჩვეულებრივი. იმდენად ჩვეულებრივი, რომ ის ვერც კი შეიმჩნევს, ვერც აღმოაჩენს...
ცხვირზე უფრო უმუქდება ჭორფლი, თმაც ჯიუტი და არ დამყოლი გახდა, ვერაფერი მოუხერხა, ხელებიც კი თითქმის ზომაზე მეტად დაგრძელებია. უცბად მოშორდა სარკეს. ეს კიდევ არ არის ყველაფერი. კოჭებს ზემოთ ოდნავ აცდენია ფერშეცვლილი ჯინსები, ცდილობს რაც შეიძლება ჩაჩაჩულად ჩაიცვას, მაინც ვერ დააგრძელა, ლანჩა გაცვეთია ფეხსაცმელს. ლანჩა გაცვეთია ფეხსაცმელს.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
ცხოვრებაში მგონი წლების შემდეგ, პირველად ვარ უდარდელი, არ ვფიქრობ არაფერზე, ცუდზე... კარგზე... 12 წლის ასაკის შემდეგ 15 წელი გავიდა, მიკვირს რომ შემწევს ყველაფრის გადმოცემის უნარი, მაგრამ თან მიხარია...
12 წლის ვიყავი, სკოლაში დავდიოდი, კარგად ვსწავლობდი, უდარდელი ბავშვობა მქონდა, მამა ცნობილი კაცი იყო, თავის საქმის პროფესიონალი... დედა მე და ჩემს და ძმას გვივლიდა, ხანდახან თუ დაქალებთან ერთად სადმე წავიდოდა, ისე სულ ჩვენთან მოდიოდნენ მისი დაქალები... ჩემი ძმა 16 წლის იყო, და კი 18ის... უ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
ვუყურებ ცარიელ ჭიქას და გამომყავს სიტყვები ფურცელზე ფიქრის უკუნიდან. მერე ვშლი. წაშლილი სიტყვები - დღის ანასხლეტნი, ანდერძივით ხალხი და ყოველდიურობისაგან დაღლილი თვალები. გამოხედვა მსგავსი გახედნილი ცხენის. მეშინია არ დავემსგავსო მათ. მეშინია მომავლის... უფრო ხვალის, ვიდრე თუნდაც ჩემი სიკვდილის დღის. თითქოს დავნებდი ცხოვრებას - სისუსტით გამოწვეულ სიბინძურეში ჩავეფალი. მე ვგრძნობ, რომ თუ არ შევიცვალე და არ შევცვალე მიმდინარეობა დღეთა ჩემთა, აუცილებლად დავიღუპები. ვერაფერს მივაღწევ და ვერ შევქმნი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
ერთხელ წვიმდა, წვიმდა გადაუღებლივ,თითქოს არავის უნდოდა გაჰკვირვებოდა მაგრამ კარგად თუ დაუკვირდებოდით შევამჩნევდით, რომ ცა ტიროდა,თითქოს რაღაცას დასტიროდა დედამიწა. ქუჩაში არავინ იყო,თითქოს ყველა თანაუგრძნობდა და ცდილობდა გარეთ ყოფნით არ შეეწუხებინათ. წვიმის წვეთები ცის ცრემლები იყო ,რომლებიც ულევად მოდიოდა,ზოგი მაშინვე მიწაზე ეცემოდა, ზოგი ხის ტოტზე და ასე დაუსრულებლივ……
გოგონას ცრემლები ულევი იყო როგორც ცის, აი ვის თანაუგრძნობდა ის. მისი ცრემლები ფანჯრის მინაზე ეცემოდა და მალევე ქრებოდა.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
|
