დავიწყებული ჭიშკრის კარბაზე

ხავსი, ყავრები და წვიმის წვეთი!

გაქრა ათასი თეთრი დარბაზი,

გადარჩა მხოლოდ ცამეტი სვეტი.

კუბო კი ღამით სავსეა იით,

და წაქცეული სვეტები დგება,

ამოდის მთვარე და სამაიით

ფერმკრთალ ქალების მიმოდის წყება.

ცეკვავს სამეფოდ ნაქარგი ქოში

და ხელსახოცთა ქრიან ზღაპრები,

და მეძახიან მშვიდ სამეფოში

მთები, სიზმრები და წინაპრები.

დილით დამჭკნარი ... კითხვის გაგრძელება »

ლურჯ ფანჯრებს იქით, ოცნებაო, სიმძლავრით დგება

სამშობლოს ჩემის ხმაურობით სავსე ცხოვრება.

მე კი ვუზივარ ისევ წიგნებს, ვებრძვი ყოველ წუთს,

ვებრძვი და ვიპყრობ მასალათა სიმძლავრეს ჯიუტს.

როცა უბრალო სიდიდეთა რჩება რკალები,

უმაღლესი გზა წინ მეშლება: ინტეგრალები.

რთულ ინტეგრალებს მე ვადარებ ახლა მეორეს,

მსგავსებას მათსა და პოეტის ცხოვრებას შორის;

მას ხომ ჯერ ისევ ბავშვობის დროს, დიდი ხნის წინათ,
... კითხვის გაგრძელება »

რა საჭიროა სიტყვები? მჯერა!

რაღაც წყურვილით და გაგიჟებით,

როგორც სიცოცხლე და ბედისწერა,

თქვენ გაზაფხულზე მეპატიჟებით.


მეხი გავარდა და შორეული

მიჩუმდა ისევ რისხვა ერთჯერი,

გათავდა ბრძოლა ცოფმორეული,

სადაც ღრუბლების იდგა გლეტჩერი.


სალამი ნგრევას, ვისში გვიანი

აღფრთოვანება იყოს ნეტავი,

დღე წამოიჭრა ოქროსთმიანი,

დღე ახალგაზრდა და გამბედავი.


მზ ... კითხვის გაგრძელება »

დაეშვა თოვლი, ფრინველი ლიბრი,

ბოლოდაწყობილ ფრთების ჭაღარით

და ჩონჩხებიან ხეების ჯიბრი

დაფარა ნაბდით ნაყაჩაღარით.

რა სულიერიც არის ეს ქარი,

ვიცით, მოგვწყინდა ბაიათები!

გარეთ ატლასთა არტყია ჯარი,

შიგნით შავი აქვს გულის ნადები.

ქუჩა სიავის გრძნობამ შეფიფქა -

თან მეფიცება ძმობას და დობას

და ყორანივით უცნობის სკრიპკა

ჩემს მხართან ტირის უამინდობას.

კარგია ძილი რკ ... კითხვის გაგრძელება »