* * *
დაბადებიდან არსობის დრო მხოლოს წამია, სამოთხიდან კი გენიამდე ნაბიჯი ერთი, მთელი ცხოვრება სინანულის, ტანჯვის ჟამია, თუ ეს შეიცან, უკვდავი ხარ, შენთან არს ღმერთი.
სარწმუნოება, სიყვარული და სასოება
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ვინა სთქვა, თითქო პატარა იყოს ჩემი სამშობლო დიდების ღირსი, ქართლში ვინ ჰპოვა პატარა ციხე, ვინ მოიგონა სიმცირე მისი?! აბა, შეადგით ერთმანეთს მთები, მთები – შემკული სხივების სირმით, ააშრიალეთ არწივის ფრთები, კლდით გაიგონეთ ყვირილი ირმის. ყოველ მაღლობზე ციხე და კოშკი ნახეთ, აზომეთ ოსტატის მზერით, ან მოაგროვეთ უხსოვარ დროში ჩვენში დაღვრილი ბუნების ფერი. გაზომეთ ქარი თუ ქარიშხალი, ჩამწყვდეული რომ ღმუოდა ხევით, წყალი მქუხარ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
დაგშვენდებოდა დიადემა თვლებით შემკული, შენი ბაგე ხომ ღიმილისთვის დაბადებულა, და ცის სივრციდან თვალი ობლად გადმომცქირალი, შენი ხიბლით და შენი ცქერით გახარებულა. შენ ხომ იმ ღამეს სამოსელი გეცვა ფოთლების, და მწვანე ფერში თვალი შენი შავად ელავდა, შენი ცქერით ხომ მოხიბლული იყო ყოველი, თვით ტყეც უჩუმრად უჩვეულო რიტმით ღელავდა. შენ არ გიგრძვნია სიყვარულის მოახლოება, თვით სიყვარული მოგეპარა, ვით მსხვერპლს-ნადირი, სიყვარულისთვის გაჩენილხა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
შენ არ გეგონოს,რომ ვიცინი გულს ეღიმება,
ნაღვლიანი ვარ,მაგრამ ამას სხვა ვერ მიხვდება.
მეუბნებიან,გაიცინეო სიცილი გიხდება,
და მეც ვიცინი,რადგან საქმეს ასე ჭირდება.
ზოგჯერ ვფიქრობ,სათამაშოდ ყოფნა ჯობია,
რომ დაჭირდები ითამაშებენ,გაერთობიან,
თუ ცრემლი მოგდის,არვინ მოგხედავს,ასე მგონია,
თოჯინა ტირის,რაში ადარდებთ,უგულო ჰგონიათ.
უსულო საგნად მიმიჩნევენ,გამრიყავს ხალხი,
სოფლის მოსახვევში,ჩემსავით მარტო ჩა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ისევ თქვენ გწერთ,გევედრებით ნება დამრთეთ კიდევ ერთხელ,მხოლოდ ერთხელ მოგიგონოთ, არც კი იცით რა უსაზღვრო პატივს დამდებთ თუ ამ წერილს წაიკითხავთ,ქალბატონო. გაწყენინეთ?თქვენს წინაშე ქედს მოვიხრი, თუკი ჩემგან წყენა დაგრჩათ სამახსოვროდ მაპატიეთ,მეკადრება,ბოდიშს გიხდით, მომიტევეთ,მომიტევეთ ქალბატონო. მომიტევეთ თუკი მახსოვს თქვენი თმები, მომიტევეთ თუკი ისევ დამესიზმრეთ, დამიჯერეთ,ყველა წმინდანს გეფიცებით, დაგივიწყებთ,მეც ოდესმე დაგივი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
სიყვარულიც გეზარება უკვე.. უკვე გახარებაც აღარ გიხარია.... ტანჯვა და ტკივილი მწარე თითქოს საშენო კუბოს ფიცარია... შენ ელოდები არ იცი ვის, ელოდები და გულში ავდარია... შენ მისთვის დადებდი ფიცს, მაგრამ მოგბეზრდა ეს რია-რია.... ღამენათევი შენი თვალები... სულში კი ზამთრის ნიავია... ცრემლები გორაობენ ფანჯრებზე… ეს ხომ ყველაფერი პიარია.... ხანდახან ტყუილიც გითქვამს.. შემდეგ კი ალბათ გინანია.. აღიარე, რომ დამარცხება ცხოვრე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
წუხელ თოვდა, ნეტავ ჩემთან რად არ გაჩნდი, გენახე და ძილში თბილად დაგეხურე... მე ავდექი პირველ თოვლზე განთიადში და ვეძებდი შენს პატარა ნაფეხურებს.
დაეყარა სახლებზე და ვერის გზაზე თოვლი, თეთრად დასახული, ასე თეთრად, გულუბრყვილოდ ჰყვავის ასე იმერეთში ტყემლის ხეზე გაზაფხული.
ჰყვავის ასე, და განთიადს მიხალისებს ეს ზამთარიც, დეკემბერში თოვლის ხვავი, ის თბილისის ხეივნებში კიპარისებს იმერულად გამოასხამს ტყემლის ყვავილს.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
სამყაროს მკაცრი კანონის ძალით ჩვენ ერთხელ ვცხოვრობთ და მერე სადმე დრო ულმობელი, ეს ცივი ქარი ყვითელ ფოთლებად ბოლოს ძირს დაგვცემს....
** ** ** **
წლები გვატარებს თავისი გზებით... რომ დავემდურო ბუნებას, არ მსურს! იმდენჯერ ვცოცხლობ, იმდენჯერ ვკვდები, რამდენიც მიყვარს, და რამდენიც მძულს!
** ** ** **
სამყაროს მკაცრი კანონის ძალით, მიწად და მტვრად რომ აქცევს ყველაფერს, სანამ დავხუჭე ორივე თვალი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
არ გეგონოს რომ მიყვარდე ქალავ, მე მხოლოდ ყვითელ
დალალებს ვეტრფი, ეს გული რამდენ ტკივილებს მალავს, რამდენი ვთქვი და
რამდენი ვერ ვთქვი.
სიყვარულისა რა გითხრა ქალავ, თუ ვეღარ
ვუძლებ მწარე მარწუხებს, შენდამი ტრფობას ჩემს გულში ვკრძალავ, ვკრძალავ
და უფრო ძლიერ მაწუხებ.
არ ვიცი იქნებ მიყვარხარ ქალავ, ან
თმები მიყვარს მხრებზე რომ იხვევ, ხევსურ კაცივით
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
...
დანარჩენს მერე მოგწერ, როცა შემოდგომა მოვა.... დანარჩენს მერე გეტყვი, ახლა შემოდგომა მათრობს... ქარით გაყვითლებულ გზებზე ლურჯი ოცნებები დარდობს.... წვიმამ ამირია თავგზა...ისევ ის უცნობი ბგერა... შენ სხვა სურვილები გართობს, მაგრამ მე გიპოვი მჯერა... |
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: lady
* * *
მსურს რომ აიმღვრეს ვნების სიმფონია, სხეულში აბობოქრდეს მორევი ეშხის; ქარი სიყვარულის ჩემი თვისტომია, გრძნობებს წამომიშლის და გრიგალს ვეტრფი.
მსურს რომ მიყვარდეს როგორც არასდროს, როგორც არავის არ ყვარებია, მსურს რომ ვტიროდე თანაც ამავდროს; ჯერ ტრფობის ცრემლი არ დამდენია.
ბობოქარ ღამით ჩაძინებისას მისი გულ-მკერდი; და გარიჟრაჟზე თვალს რომ ავახელ-მისი სურნელი; აი სულ ეს არის რაც მსურს და მინდა "ის”-ჩემი ერთგული,მეც
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
მაინც მიყვარხარ!
ამომაგლიჯე გული მკერდიდან,
მოდი თამამად!
მომსკდარი სისხლით ჭიქა შეივსე,
დღეს ხარ თამადა.
სულ ამომიშრე თვალებში ცრემლი,
მშრალად ვიტირებ,
და როცა სუნთქვა შემიჩერდება,
ბევრი იცინე.
ნუ დაინახავ ჩემს ნამდვილ სახეს,
რა გინდა ნეტავ?
მე შენთვის ისევ ნიღაბს მოვირგებ,
როგორსაც მხედავ.
ცხელი და მჭრელი სიტყვების მწიდი,
ჩემში ჩაცალე,და თუ არ მეყო,
მეხს
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ეს მარტოობა სულ თავიდან შენ დაგაბრალე, და დამნაშავეც დავინახე მე მხოლოდ შენში. გთხოვ, მაპატიე, ალბათ, როგორც ყველა მოკვდავი მეც შემეშალა, დაუფიქრებლად, უაზროდ შევცდი. როცა აღვიქვი რომ მიმატოვე მოხურე კარი, მაშინ ვცდილობდი გონებიდან ამომეშალე, მაგრამ მივხვდი, რომ ახლაც შევცდი დაუფიქრებლად და ამ გულიდან გაციება არც დაგაცალე. დაგტოვე ისევ ჩემში, ჩუმად გაგითავისე, ეს სიყვარული ვიცოდი, რომ არ მთავრდებოდა, მაგრამ ჩემს გულში სამუდამოდ თ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
წყაროსთავს ქალი შემომხვდა, ვით ტრფობით სავსე თასი . მისი თვალები თვალს მოხვდა, ლაღი,შვლისნუკრის მსგავსი. -დღე მშვიდობისა!-აღმომხდა -მშვიდობა მოგცეს ღმერთმა… სხეულში სისხლი აჩქეფდა, როგორც ჩანჩქერნი ერთხმად. წყაროს შხეფებით ნამული, სხეულს ეკვროდა კაბა; ძუძუნი მკერდს დაბამბული და ტანი როგორც ალვა. -ჩემი სახელი გივარგი -მარიამი ვარ მეცა -ქალო გამჩენი გივარგის -შენც,ისე როგორც მეცა…. ჩვენ ერთმანეთის ტიტინში, შემო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
მე შენ მიყვარდი როცა გზებზე დნებოდა თოვლი, მიყვარდი მაშინ, როცა ღამე დღეს ეყრებოდა... ვიჯექი ხეზე როგორც ჩიტი, გიცქერდი თრთოლვით, შენ სიყვარულის ნამცეცებიც გენანებოდა!
......მე აღარ გეძახი...ქარები ჩადგება ოცნებაც მორჩება, რომელშიც მინდოდი... ყველაფრის პასუხი ესაა---- მიყვარხარ! როგორმე ვიცხოვრებ უშენოდ, მშვიდობით..... |
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ქალბატონო... თვალებს სევდა შეპარვია , გამოცვლილხართ... სახე ნაოჭს დაუფარავს. ძველებური არც ღიმილი,არც სიცილი, შეგრჩენიათ. გამოცვლილხართ.... თმებს ჭაღარა უთოვია, ხმაში დარდი და ნაღველი შეგპარვიათ, გამოცვლილხართ.... ნაბიჯიც კი აგრევიათ. ვერ გავბედე ყოველივე თქვენთვის მეთქვა. ნუთუ სევდა იმ ზამთარმა ,რაც ქი თოვა მშვენიერი სხეულისთვის გაიმეტა? ქალბატონო... მაპატიეთ.... მაგრამ ძლიერ გამოცვლილხართ |
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
გუშინ უშენობას ჩემში ვაგროვებდი, დღეს კი შენს გარეშე სუნთქვაც გამიჭირდა. მღრღნიდა მარტოობა, მაგრამ არ მოვედი, ალბათ მელოდი და ცოტა გაგიკვირდა რომ გზა ჩაგიხერგე გრძნობაარეულმა სადღაც, ფიქრის მიღმა უკვე მემარცვლები, სისხლი მოიბანა ღამემ მთვარეულმა შენ კი უცოდველი – მკვლელად მესახები. ბაგეს გისერავდა სისხლი ალისფერი, კოცნით გაშორებდი ცოდვებს გამთენია, მზერა მომაჩეჩე, ცოტა დავიბენი ტუჩის კუთხესთან კ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ე ნ ა ტ რ ე ბ ი!!! ჰკივის ჩემში შენი მონატრება, თვალის უპეებს ეხეთქება, ცრემლებად მოგორავს და გულში მეღვენთება........ აი გავიდა ლამაზი ზაფხული, დადგა შემოდგომა და ჩემს სულშიც მოსაღამოვდა, სულ მთლად ჩამობნელდა, განშორების სასტიკმა ქარიშხალმა მოპარული ბედნიერება წარიტაცა და სივრცეში გაქრა......... არაფერი აღარ დარჩა უსაშველო ჩუმი სიცარიელის და მტანჯველი მონატრების გარდა. თვალებ დახუჭული ვზივარ ფანჯარასთან, გავყურებ ჩირაღდანივით
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
როდესაც გავხდი მე ემიგრანტი, შევიწროვება ვიგრძენი მაშინ, უცხო კანონებს ვემორჩილები, დავდივარ როგორც დასჯილი ბავშვი! ჩემს ქვეყანაში მე ფრთები მესხა, და პატრიოტი ქართველი მერქვა, მე იქ შემეძლო ჩემი ლექსები, ხალხის წინაშე ხმამაღლა მეთქვა! სადაც ვიქნები სულ მეყვარება, ჩემი მთები და ჩემი ბუნება, რაც მთავა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
იცი?ლოდინი რა ძნელია?! როცა სიმარტოვეს ებრძვი, ნახე...რამდენი ვარსკვლავია მე კი მენატრება ერთი! იცი? უშენობა რა ძნელია?! |
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
« 1 2 ... 42 43 44 45 46 ... 68 69 » |