 * * *
ნეტავ.........!!!
უსიყვარულოდ ერთი ლექსი დამაწერინა...
უსიყვარულოდ ერთი წამით გამაძლებინა...
ქარიშხლიანი მოგონება წამაშლევინა...
სხვის შეცდომებზე მეც ცხოვრება მასწავლებინა...
სევდანარევი მუსიკები არ მამღერინა...
ფურცელს განდობილი ყველა ფიქრი გამათელინა...
ხვალინდელი დღე სულ სხვაგვარად დამაწყებინა...
გაუთავებლად სხვაზ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
,ორშაბათს გოგონა გავიცანი,
გოგონა ნახატი კალმისანი,
მისი ღიმილი და დალალები
სამშაბათს გამიხდა საფიცარი.
ოთხშაბათს წერილი გავუგზავნე
და თავს მოსაკლავად ვიმეტებდი,
ჩემი გასაჭირი ავუხსენი
ჩემი ეჭვები და იმედები,
ხუთშაბათს პასუხი მომივიდა
ვაიმე, ბედო უკეთური,
დაბერებულხარო გნოლივითო,
ცოლ-შვილს მიხედეო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
წლებმა საათივით ჩაიარა,წლები საათივით მდევდა,
დრომ რა უცაბედად გაიარა,გრძნობის ყველა წამი დედა.
რამდენ ბოროტებად ჩამეკირა,გულშეი კლდედქცეული სევდა,
მთელი დღეები და ღამეები,მუდამ მეყვარები დედა.
შენთან მოვედი და შემოფარე,აღარ დაშორდები მეტხანს,
ოქრო მუჭა-მუჭა დავარიგე,შენთვის აღარ დამრჩა დედა.
ყველა მეგობარი დამეფანტა,ქარიც აღარ ჩადგა ბედად.
სადღა მოვიძიო ფიქრის მოზიარე,ვისღა მივაკითხო დედა?!
ვიცი ვინც კი დედას გადაუდგა,იქცა ფრთამოტეხილ გედად,
ან მარადისობა რომ არ არსებ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
მარტის ბაგეს ქალის სუნი ახლავს,
აპრილს დარდი შეჰპარვია თითქოს,
მაისი კი, ვარდთ მოუთხრობს ამბავს,
ივნისს, როგორ უსაჩუქრა სითბო.
ივლისის თვეს გათეთრდება ღამე,
აგვისტოში ასიცხდება ვიდრე,
სექტემბერი მოგვიყვება რამეს,
თუ ოქტომბრის ხვავ-ბარაქა ზიდე.
ნოემბერი ყვრიმალებში გასცრის,
დეკემბერი ფიფქით ხატავს ამბავს,
იანვარი ქათქათა და მკაცრი,
მოგვიყვება თოვლის ბებოს ზღაპარს.
თებერვალი წყალს ჩაგვიდგავს ხეში,
ამღერდება ნაზამთრალი ქარი.
სიგიჟის და სიყვარულის თვეში,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ჩემს სულს დაეხსენ, უცხო ხარ ჩემთვის,
აწ გამკიცხავ თუ ბოდიშს მომიხდი,
აღარ მანაღვლებს და ეს თუ მეთქმის -
რომ შენს წინაშე ქედს არ მოვიხრი!
თავისუფლების მადლს რომ ვეწიე
და რომ არ ვმონებ სატანურ ძალებს,
შენც ხომ იცი და რად შემწირე,
მაგ ცოდვით სავსე ღიმილს და თვალებს?!
მწამდა, განგებამ მიტომ შეგვყარა,
ხსნად და შველად რომ მომხმარებოდი.
მე შევიძულე მთელი ქვეყანა
შ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
გამომიგონე...
ღამის ჩრდილიდან გამოთალე შენი ოცნება და დამამსგავსე,
მერე მოდი და ჩემს მკლავებში შემოიხიზნე,
უპატრონე ჩემს მონატრებას,
ნუ შეაკავებ შენს ძარღვებში დამწყვდეულ ვნებას,
რომ ჩემს ხელებზე,ჩემს ტუჩებზე იძიოს შური,
რომ შემოლეწოს ჩემი სიზმარი,
როგორც ზღვის თქეშმა ქოხის ფანჯრები
და ამ სიზმრიდან საბოლოოდ ამომათრიოს...
გამომიგონე...
მე ხომ ასე გამიჭირდა შენთან მოღწევ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
დუმილით ვერაფერს ვერ მეტყვი
დამეხშო სარქველი გულის
ვერც ცხელი ტუჩებით დამიცხრობ
ტუჩებზე გადმომსკდარ წყურვილს
ვერც ცრემლებს დამიშრობ თითებით
ვერც ამხსნი დაღდასმულ რიდეს
ვერც სისხლის ამღვრევას ვერ შეძლებ
თუნდაც სულ ჟრუანტელს მგვრიდე
მოდი, ჩამახედე თვალებში
მინდა, ამირეკლო თვალით
თუ გიცნობ, კვლა შემისისხლხორცე
მე - შენი უტვინო ძვალი. |
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
მე ძლიერ მიყვარს შენი სიცოცხლე
და ვარ შენს ღიმილს შეყვარებული.
მეგონა ისევ ავცურდი ცისკენ,
შენს მზეს ვიყავი მონატრებული.
მე არ მინახავს უსხივო ზეცა,
კვალზე მომყვება ბილიკი წვიმის.
რა სიმშვიდეა! მე ამ სიცოცხლეს
ვით ვარდის კონას უსიტყვოდ ვყიდი.
ვჩურჩულებ, დარდი სულგანაბულა,
ასე უსიტყვოდ დავნებდი თვალებს.
დუმს სხვა საუნჯე შენი სისრულით
და ყველა სვეტზე შენს სახეს ვანთებ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
პატარა იყავ და ამიტომაც,
თუ ვერ გამჩნევდი მეპატიება.
რას ვიფიქრებდი არ დამინდობდა
შენი ქალური შურისძიება.
და თუ გიყვარდი, როდია ჭორი,
ან ქარაგმულად თქმული იგავი,
მიუწვდომელი და შორზე შორი,
შენს თვალში დიდი ვინმე ვიყავი.
და როცა ეშხი შეგმატეს წლებმა,
როცა სიმწიფის ფერი გაჩუქეს
შენ დაგინახა სუყველამ ერთად,
თვალებმა, გულმა და სიჭაბუკემ.
და შეიცვალა ჩვენი რო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ნუ დამპირდები,
ნუ,
ნურაფერს ნუ ადმპირდები,
ჰგავს საჩხაკუნოს,
აკვნებზე შებმულს,
ვაშლის კვირტები.
ეს გაზაფხულიც გაპუწული,თვალებქოჩორა,
დღეს ჩემი სულის ასაწეწად მიწამ მოჭორა.
მიწამ მოჭორა თეთრი მტრედი ზეცის ნაღები,
დღემოკლე ჩრდილიც,
ეფარვიან რომელს გლახები,
გულისა ცემით
და შარაგზით გაბეზრებული,
მეოცნებეი, მელექსენი,გიჟთა კრებული!
ყველა, ვისაც კი ქარიანი ც
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის
ქალწულებივით ხიდიდან ფენა.
მწუხარე გრძნობა ცივი სისოვლის
და სიყვარულის ასე მოთმენა.
ძვირფასო! სული მევსება თოვლით:
დღეები რბიან და მე ვბერდები!
ჩემს სამშობლოში მე მოვვლე მხოლოდ
უდაბნო ლურჯად ნახავერდები.
ოჰ! ასეთია ჩემი ცხოვრება:
იანვარს მოძმედ არ ვეძნელები,
მაგრამ მე მუდამ მემახსოვრება
შენი თოვლივით მკრთალი ხელები.
ძვირფასო! ვხედა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
მართლა მეძახდი, თუ უცებ დაგცდა
ჩემი სახელი, ქარო?
შენ ჯერ ბავშვი ხარ
და მეშინია,
არ შემიყვარო, ქარო.
მე მეშინია, არ მოიხიბლო
ამ დამსხვრეული ფრთებით,
ამ აწეწილი ჩემი ცხოვრებით,
ღელვით, წუხილით, გზნებით...
წადი, იქროლე,
ძლიერ ბევრია,
ვინც ჩემზე უკეთ გალობს,
რა ვიცი, გზა ხომ არ აგერია,
ო, აქ რა გინდა ქარო?!
სხვაგან ძლიერი შუქიც უნთიათ,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
.. და ალიონზე თეთრ დუქანთან
სტირის არღანი.
მტკვარი ახლოა, უნდა მტკვარში
თავი დავიხრჩო.
სიყვარულისგან მეტ მოთმენის
არა მაქვს ღონე,
მინდა ამ დილას ამ ცივ მტკვარში
თავი დავიხრჩო.
მეტი მოზიდეთ კალმახები
მაშ არაგვიდან,
რაც იყოს იყოს, ამ ქეიფსაც
ერთხელ ავიტან.
ერთ ლამაზ ქალზე მარტო ერთი
ლექსი დარჩება,
განა გავხდებით პოეტები
ლექსის ჩარჩებად?..
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ღამემ უღამობა დამაწყევლა,
ძილში უძილობა დამესიზმრა,
ფიქრებმა ეკლები დამიშინეს
ქარში გამომაგდეს მაისიდან.
მინდა უგზოუკვლოდ სიარული,
დარდით ხომ არასდროს გაწუხებდი.....
ისევ გამოვფატრე სიყვარული,
ტანში დაგიფლითე მარწუხებით.
ვიდრე ტკივილებსაც გავფლანგავდე,
მრუმე უმზეობა ჰაერია,
უკვე დავითვალე სამასამდე,
უკვე სათვალავიც ამერია.
ჩემი სათვალთვალო კოშკებიდან<
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
თუ ჩემი ძმა ხარ, ერთიც მიმღერე
და დავუჩოქებ მიწას მუხლებით.
– მაშ გამარჯვება, ტკბილო სიცოცხლევ,
დავრჩებით ერთად ჩვენ განუყრელი.
ვინ მისცა ფერი მუხრანის ღვინოს,
ვინ მისცა ფერი არაგვის ველებს,
სანამდე უნდა, რომ მზედ ედინოს
გავარვარებულ ოქროს თაველებს!
სხვა რომ მოკვდება, მისთვის რა არი:
წავა, გაქრება, როგორც სიზმარი,
მე კი რა ვუყო ამ გოლიათ მთებს,
რომ ქონდრის კაცსაც დევად აგანთებს.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
სადაც ყვავილები მთავრდებიან
და შენი თითები იწყებიან,
შენი თითებიდან დაწყებული,
ჩემი დაკარგული მიწებია.
არ ღირს ობლობაზე ლაპარაკი,
სულით ობლობასაც ნურვინ ტირის,
საკუთარ ძარღვებში დავწანწალებ,
ერთი უცხოელი ტურისტივით,
თანაც დაკიდებულს, საცალფეხოს,
ფართოდ ვიღიმები გულისტკივილს.
უკან ურდოები მომყვებიან
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
თუ უშენობა უშენობით გამათამამებს
სულ სხვაგან წასულს გიღალატებ საკუთარ ცოლთან.!
ფიქრი კი ჩუმად გადაითვლის აზრის ჭაღარებს,
როცა გიხილავს წამიერად შენ სხვის საწოლთან.
კვლავ შევცოდეო! გამიელვებს მე გონზე მოსულს,
სახეს ამირევს დარდიანი ცოლის თვალები
და ჩემი სიტყვა, რომ ვაწყნარებ მეუღლეს ორსულს :
- კვლავ დამესიზმრა ის წყეული ტყე და ჭალები!
გადავაფარებ საბანს ისევ, რომ ჩაეძინოს,
რომ ვერ დალანდოს ჩემს თვალებში სევდის ცრემლები,
მე კი ფიქრებში ჩავიხუტებ წარსულ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
* * *
ისევ, ჩვენს მუსიკას ვეფერები...
ისევ, ისე ვმღერი, ჩემებურად...
ისევ, აკორდებით გეფერები...
თურმე მყვარებიხარ, ძველებურად...
აკორდი შემეშალა, ავირიე...
სული ყინულივით გამიცივდა,
უცებ დაგინახე, გადამრიე...
თითებზე აკორდი შემაცივდა...
მუსიკა აზრებად ავამღერე...
სიტყვე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
« 1 2 ... 23 24 25 26 27 ... 68 69 » |
