 ♥ l o v e ♥
ვწევარ, გიხსენებ და მომდის ცრემლი,
ცრემლი ამ თვალებს ისევ ასველებს.
ვწევარ და ვფიქრობ; კიდევ როდემდე,
სევდა როდემდე არ დამასვენებს?
დავხუჭავ თვალებს და მაინც გხედავ,
თვალებს გავახელ და შენ დამხვდები,
მოგონებებში ჩავიძირე და
საკუთარ აზრებს არ ვეთანხმები.
შენ ისე ცივი, ისე შორი ხარ,
აზრი არა აქვს შენზე ოცნებას,
მე რომ მოვუყვე შენს მუქ თვალებზე,
ალბათ ცხრათვალა მზეც გაოცდება.
მოვითვლი დღეებს, უკვე რამდენი,
მა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
დავლევ და ისევ ძველებურად გავითიშები
უმისამართო ხეტიალით მოვალ შენამდე,
დამისხით! სანამ ცოცხალი ვარ მიდით დამისხით!
კიდევ დამისხით! სულ ამივსეთ გადმოდენამდე!!!
უხ! ღა მწარეა ეს ოხერი, მაგ სიტყვებივით
მე ამ ტკივილმა დამავიწყა შენი თვალები,
აღარ მახსოვხარ როგორი ხარ, ვეღარ გიხსენებ
არც მყვარებიხარ როცა ვსვამ და არც მენატრები.
ჰო არ მიხვარხარ! არ მინდა რომ გჯეროდეს ჩემი
წადი დამტოვე! გამეცალე აღარ მჭირდები!
აღარ მიყვა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
თვალზე უცნაური ცრემლი ჩამომდგარა,
რაღაც მოღუშული სევდით იმოსები,
ნეტავ მაცოდინა შენს თავს რა მომხდარა,
რატომ გიყიდია დღესაც მიმოზები.
რატომ აიჩემე მარტო სიარული
საით მიგაქანებს სევდის ბილიკები,
არა, შენ აღარ ხარ ისე მხიარული,
აღარც სახეზე გაქვს ძველი მომიკები..
ნუთუ აღარ არის შენში გიჯი მარტი,
ძველი ხასიათი სადღაც დაგრჩენია,
ახლა ფიქრებში გაქვს მხოლოდ რაღაც დარდი,
რაღაც უცნაური გრძნობა გაგჩენია.
მახსოვს წინა თვეშ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
ჩვენს შორის ჩამდგარ მანძილებს ცრემლები ცვივა
უშენოდ მიჭირს ,ვერ ვსუნთქავ , უშენოდ მცივა
უშენოდ ფეთქვას გულისას აკლია რაღაც
მონატრებასაც სცოდნია ძვირფასო დაღლა!
რომ დამიძახო ფრთებს სადმე წავართმევ ნიავს
ჩემი ოცნება ცივ ქუჩას უსიტყვოდ მიაქვს,
შენთან შეხვედრის წამები ღამეს მითენებს
შენი ლოდინით დავღლილვარ რამე მიშველე!
შენამდე როგორ დიოდა დღენი და თვენი?
დამვიწყებია ,ვარსებობ დღეს მხოლოდ შენით
ვიცი ერთხელაც გადამრევს ლოდინი შენი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
რატომ გგონიათ ქალბატონო, თითქოს წუხელის
თქვენით შეშლილი მივეძალე ასე კონიაკს,
არა, ეს მხოლოდ ახირება იყო წუხილის,
თქვენ კი გგონიათ, ქალბატონო, თქვენ კი გგონიათ,
რომ მარტოოდენ თრობისათვის უაზროდ ვსვამდე,
ან სასიკვდილოდ შევიტოვე მეშვიდე ტყვია;
მე შემიძლია გიერთგულოთ იმ სადგურამდე,
რომელსაც ბოლო, ან უბრალოდ, სიკვდილი ჰქვია.
მიეძინება ამ ვნებასაც დროის მირაჟში,
მიეძინება როგორც მზისგან ნაგმობ ფოლიანტს,
თქვენ მომღიმარი დაბრუნდებით
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
სიმართლის ფასს ვერა გასტეხს,
ასეთია კაცის ბედი,
ჩემი ქვეყნის ჯერ სადარი
ვერ მოვძებნე სადმე ხედი.
ვერ ვიგრძენი ის ჰაერი,
სიოდ რომ ქრის ჩვენთან მთაში,
ვერც ვარსკვლავებს შევწვდი ხელით,
როგორც ჩვენთან სოფლის ცაში.
ვერც ის მრავალჟამიერი,
ქართველებს რომ გვაქცევს ერთად,
ისე როგორც სამშობლოში,
ვერ ვიგრძენი ეს მე ვერსად!!!
ჩემს წინაპარს ჩემთვის მიწა,
სისხლით დაუბარებია,
სიშორეში უფრო მივხვდი,
თურმე როგორ მყვარებია,
მიჭირს სხვ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
“სიყვარული ბრძოლაა, თუ არ სძლიე, ქალი ისე ვერ შეგიყვარებს” – ქოლალომთათიძე
“სიყვარული – აი, ცხოვრების ერთადერთი სიტკბოება! საყვარლის ყოლა მკლავებში – აი, ადამიანის ბედნიერების უკანასკნელი საზღვარი” - მოპასანი
“სიყვარული სულგრძელ არს და ტკბილ” – მოციქული პავლე
“სიყვარული ერთადერთი ზღაპარია, რომელიც არ იწყება სიტყვებით “იყო და არა იყო რა”, მაგრამ ამ სიტყვებით კი მთავრდება” - ლობერგერი
“სიყვარული ცვარია ცისა, რომელიც ბუნებამ ჩაგვიწვეთა ცხოვრების ფ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
ენგურის მინდვრებს ზეცას რომ დავუკოცნი,
რეჯეგეს მთის ქედებზე ნამათ მოვედები,
იქაც ვითამადებ მედეას ქორწილს,
და თუ ასე კვდებიან პოეტები
სული გამექცევა ღამის ჩრდილიდან
ქალი აშარი და ბორია გალეშილი
ოსერ დამასიზმრე ჩემი არჩილიდა
მერე თვალთაკაბა, მისი ქალიშვილი.
მტერი მათრახისქვეშ ატარა ლაჩარივით
ციხესიმაგრენი რომელმან დააჩოქა,
ქართლელს რომ ჩამოახიეს ჩოხა
ქართულს რომ ჩამოახიეს ჩოხა
კოლხმა მოიკაზმა ლექსი აბჯარივით
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
მგონია: ბინდი ვარსკვლავთაგან გემუდარება
და შეშინება უმოწყალო სიმთვრალეს ბადებს.
სახლის კარებთან უმოძრაოდ მდგომარე ლანდებს
იცავს სიბნელე, შეეჭვება და მდუმარება.
ლანდი ქუჩაზე აჩქარებით თავს უკრავს სხვა ლანდს,
ეს ცოცხლებია? არა! გზებზე მიდიან მკვდრები
და სიბნელიდან უბინაო მათი ცხედრები
სამარისებურ უდაბნოში სტოვებენ ქალაქს. |
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
შენი ოცნებით ვხარობ,შენს დარდს ვატარებ დარდად,
მე სხვა სურვილი არ მაქვს,შენი სურვილის გარდა.
მსხვერპლი ყველაზე დიდი,მე მეჩვენება მცირედ,
რადგან შენ გსურდა იგი,რადგან შენ შემოგწირე.
შენს მცირეოდენ წყენას,სულ უმნიშვნელო წვრილმანს
სდევს ჩემი სევდა დიდი,ჩემი ცრემლების წვიმა.
მიყვარხარ ძლიერ,ძლიერ,მიყვარხარ ცხადად,მალვით,
როგორც აროდეს არვინ,არ ჰყვარებია არვის...
ეს სიკვდილს უდრის თითქმის,ეს შეუძლოა თითქმის,
შენ ერთს გეკუთვნის ყველა,რაც ს
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
იცი? ჩემი სული ოდნავ ნეტარია
და ეს ოცნებებიც უკვე მდუმარეა,
დარდი გამიტაცებს ცრემლით გარეცხილი
ცივი მარტოობა ხშირი სტუმარია.
მინდა საიდუმლო გულში გავაშიშვლო
დაღლილ მოლოდინში მრჩება საფიქრალი,
უცნობ მომავლიდან ვმარხავ მწუხარებას
და ეს ყველაფერი გულში ჩავიკალი.
გამხმარ შემოდგომას აღარ მოვიკითხავ
გრძნეულ სიყვარულში ზიზღი დავიხალე,
ქარმა მონატრებაც გზა-გზა გამიფანტა
ღმერთო ამ ყველაფრით უკვე დავიღალე.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
ვიცი სიყვარული ძლიერ მტანჯველია,
ჩემი ოცნებაც ხომ აუხდენელია...?!
გული სულელია, რომანტიულია
მუდამ ვიღაცაზე შეყვარებულია
იცი სიყვარული მეც რომ განმიცდია
მარტო ერთზე ფიქრი თურმე შემძლებაი
მას კი ჩემი გრძნობა ფეხქვეშ გაუგია
ჩემთვის განშორების ხიდი დაუგია
რატომ ვერ ვივიწყებ, რატომ მენატრება?
მისთვის ჩემი გულიც აღარ მენატრება
ისევ მონატრება ისევ ჩუმი სევდა
ჩემი სიბრალულით ქვასაც ეტირება
მასზე არა ერთ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
გაქრება ყველა ზღაპარი ერთად,
მაგრამ დარჩება ჩვენი ზღაპრები.
შენ გადაფურცლავ ცვალებას ფერთა,
და უსათუოუდ მოგენატრები.
და მერე მოვა სხვა გაზაფხული,
და თეთრ ფერებში შენ მოირთვები,
იდგება მხოლოდ უხმო წარსული,
და თეთრ ფურცლებზე თეთრი რითმები...
და შეიცვლება აქ ბევრი რამე,
შეიცვლის სახელს ქუჩაც,უბნებიც,
სიზმრებში მოვა ის თეთრი ღამე
და მე უსაზღვროდ გესაუბრები.
შენ ალბათ მერე სხვას შეიყვარებ,
არ ემონები უმიზნო ლოდ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
მაეჭვიანებ მორცხვი ღიმილით
და შემოდგომას მიდარებ ზამთარს
შემომეხიზნა ეჭვის ტკივილი -
მე რომ ველოდი, ის ხარ თუ გავხარ?
თაფლა თვალებში ვეძებ ნაპერწკლებს,
რომ კვლავ ავანთო ცეცხლი, რაც ჩაქრა.
ვეჩურჩულები ხელებს საფერებს -
მე რომ ვეძებდი , ის ხარ თუ სხვა ხარ?
მიდის ზამთარი ზანტი ზმორებით
და სულ არა გავს შარშანდელ ზამთარს,
ვართ ტკივილებით თითქმის ტოლები
და ვეძებ , რაიც სიხარულს ახლავს...
ის თუ არა ხარ, ვისაც ველოდი,
თუ კვლავ ვცდები და უბრალოდ გავხარ,
დავიღუპები, ვერ გადავრჩები
ვერ გადავიტან ამ მგლი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
გათავდება ზამთარი და ვიხდი თოვლის სამოსელს,
საქართველოს მზის სხივები ქუდის ნაცვლად მახურავს.
ცისარტელებს შეგიღებავთ სიცოცხლით და ოცნებით,
მრავალს რწმენას მოგიტანთ და მრავალს აგხდით სახურავს!
მე მგონია ჩემი თავი მოვარდნილი ქარი და
მსურს ედემში მოვისროლო საქართველოს ლაბადა,
ზღვისკენ ილტვის ჩემი ნავი და ნიჩბები არ მინდა,
ცამეტჯერ მსურს გავისროლო, ტყვია რამაც დამბადა!
გათავდება ზამთარი და ვიხდი თოვლის სამოსელს
მაგრამ სულით, სულით მაინც,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
თქვენზე ფიქრები ისევ მაწამებს,
ჩნდება წყვდიადის შავი ფარდები.
ანგელოზებმა ცილი დამწამეს,
ქარიშხალს გვანან ჩემი დარდები.
უსიყვარულოდ სიცოცხლე არ მწამს!
დავბორიალობ ბოშა რონინით.
მრავალი ცრემლი ჩამოსკდა წამწამს,
ცით ჩამომწყდარი საფირონივით.
ჩემი ვაგონი მიქრის არსაით,
ცას შესტირიან ზამთრის ველები.
გაუკვალავი შავბნელ გზასავით,
მტვრის საუფლოში ჩავიმტვერები.
ცის ასაბია გაკრთა მიწურზე,
მეგზური ი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
სიკვდილის მერე თეთრ თვალებში ჩახატავს ყინვა,
ალბათ სერაფიმს დამცემია მწუხარე ლოდი.
თუ სიყვარული ვერ შევძელი მითხარით: ვინ ვარ?
ეს სიჯიუტე პოეტებში საიდან მოდის?!
ამ წუთას, როცა კვლავ ნაფლოქვარ დრო - ჟამს ვიგონებ,
მე შენ მიყვარხარს! გეუბნები თუმცა მანამდე.
ჩემს უმიზნო ხეტიალს დავაბრალებ სტრიქონებს,
ნახმარ მუზებს ვაბრუნებ ქარი ქარავანამდე.
იფანტება ფოთლები, როგორც ჩემი დღეები,
მე სამოთხის მინდვრებში ცრემლი უნდა დავღვარო.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
შენი თვალები გამაგიჟებს, კარგო ზღვისფერი,
შენსკენ მავალმა გადმოვლახე ბნელი ქუჩები.
მე ზღვის ტალღებზე მოგიბნიე ტურფავ ბისერი,
მარწყვისფერია, ჩემო ლილუ, შენი ტუჩები.
რომ შემიყვარდი ამის გამო ვიბრძოლებ მხოლოდ
და კოკროჭინავ სამუდამოდ ჩაგიკრავ გულში.
სიყვარულია დამიჯერე სიკვდილის ბოლოც,
შენთვის შეეხო მთელ სამყაროს პირველად ფუნჯი.
მე ხომ ხანდახან მარმარილოს მაგარი ქვიდან,
სხვის საფარველში ვაქანდაკებ საკუთარ სახეს.
იღვიძე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
საათის ისრებს მიჰყვება ღამე,
ნელა თენდება-იძინებს მთვარე,
მე ჩუმად ვუსმენ წარმავალ წამებს
და წარსულს ვატან მიმავალ ღამეს..
ფიქრი შეჩერდა-საათიც დუმდა,
თითქოს რაღაცის გაგება მსურდა,
ვინ იცის იქნებ არც თენდებოდა,
ეს დრო,ეს წამი არ ჩერდებოდა…
იქნებ ბოლოჯერ ვუყურებ მთვარეს,
და ვეღარასდროს შევხვდები ღამეს,
ან იქნებ გული სულ სხვას ფიქრობდა,
დრო არ იცდიდა,სადღაც მიჰქროდა,
შიშმა შემიბყრო,გული ათრთოლდა,
უკანასკნელ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
♥ l o v e ♥
ოცდახუთ წელში რა გავაკეთე,
რისთვის ვიცხოვრე, რისთვის ვიცოცხლე,
ან სამომავლოდ თუ შევქმნი რამეს
საინტერესოს ნეტავ ვიცოდე.
სულ ოთხი დროა ერთ წელიწადში
და ოცდახუთჯერ ვნახე ოთხივე,
იქნებ წელს ვხედავ მე ბოლო ფანტელს
ან იქნებ კიდევ ასჯერ მოვიდეს.
ვფიქრობ ჩვენ ყველას გვაქვს დავალება
ანდაც მისია ან იქნებ ვალი,
უნდა მოვძებნოთ რაიმე ხერხი
რომ ავუხილოთ ერთმანეთს თვალი.
მინდა რაღაცა რომ დარჩეს ჩემგან,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
« 1 2 ... 22 23 24 25 26 ... 71 72 » |
