ღამეა ახლა ვწუხ მომავალზე
ზამთრის სიცივე თავზე მადგება
რად მინდა ჩუმი ფიქრები შენზე
თუ ბედისწერა ჩემთან არ დგება

და ისევ ისე ანათებს მთვარე
მაგრამ ეს მთვარე უფრო ნაზია
და შენი სახე ოცნებით მდარე
და იმედების ბოლო დარია...

შეშინებული შემცქერიან ბავშვის თვალები,
რაღაც უაზრო დაჟინებით, სევდანარევად,
სადღაც გამქრალა ეს სიცოცხლეც, თითქოს წამებში,
ვბოდავ რაღაცას სიმთვრალეში, ალბათ ღამეა.

თითქოს დამაწვა გულზე ლოდი და,
მზეს გადეფარა როცა ღრუბლის ფრთა, -
მივხვდი, - ამაოდ მოგელოდი და
ცა ოქროსფერი გაალუბლისფრდა...

თუკი ოდესმე ცრემლი გადინე,

თუკი ნატკენი გული გატკინე,

ნუ გეწყინება, გთხოვ მაპატიე.

თუკი ცრემლი ვერ შევიკავე,

თუ გულში წყენა ვერ ჩავიტიე,

თუ თავს ოდესმე ვერ მოვერიე.

ნუ მიბრაზდები, გთხოვ მაპატიე,,

თუ ამ სტრიქონებს ძალა არა აქვს,

სათქმელი მაშინ ვერ ჩავატიე,

თუკი ოდესმე ისე ვერა ვთქვი,

ნუ გეწყინება, გთხოვ მაპატიე,

თუკი ოდესმე შენი ქმედებით ,

თვალს სინანულის ცრემლი მადინე,

თუ მოხდა ისე რომ ვერ გაგიგო,

ერთხელ მაინც გამღვიძებოდა შენს გვერდით?

ერთხელ მაინც ჩაგეკარი გულში?!

ერთხელ მაინც,შევმკრთალიყავი შეხებით

თუნდაც ერთხელ გეთქვა გაღვიძებისას ყურში...

დილა მშვიდობისა ჩემო გაზაფხულის საჩუქარო

დილა მშვიდობისა მართლა შეყვარებავ ჩემო...