ჩემი ოცნება ხარ ფიქრებში ნაქარგი,
ნაზი და ფაქიზი სულის რუდუნების,
შენ ჩემი სატრფო ხარ აწ და მარადის
და უკიდეგანო განცდა ხარ ცდუნების . . .

შენ აღმაფრენა ხარ ნათლის და სიკეთის
ფრთებად სათნოება შეგასხა განგებამ.
ვიცი მაზიარებ ზეცის ნეტარებას
ამ მიწამ დათმობა ჩემი თუ გაბედა . . .

შენ შემიფარე
მოგზაური მიუსაფარი
მიმიღე შენში და სამყაროს კარი გამიღე
ჩემში ეძებე და იპოვე პოეტის ქნარი
რითმების ზღვაში მოცურავე ლექსთა ნაპირზე . . .

უშენოდ მოვკვდები…ჰო, დავხუჭავ თვალებს, მოვკვდები და აღარ გეყოლები…
და იქნებ ღმერთმა უკანასკნელი სურვილი მკითხოს სიკვდილის წინ…გინატრებ, შენ გინატრებ და გადამარჩენ…
როგორც იმ ზღაპარში, მაკოცებ და კვლავ ვიგრძნობ სიცოცხლის სურვილს…
ხომ იძახიან,თუ ვინმე სიკვდილს გადაარჩინე, მერე მისი მიტოვების უფლება აღარ გაქვსო…