ჩემს სამყაროში გადაშლილია, იასმანები მეტად კარგები.
ჩემს სამყაროში გადაშლილია, იასმანები მეტად კარგები. თუ შემოაღებ კარებს ჩემს გულში, შემიყვარებ და დაიკარგები.
მილიონობით გიჟი ფრაზისგან, აზრი გრძნობებში დაკარგულია. ნუ გეგონებათ რადგან ლექსებს ვწერ, რომ სულში მუდამ გაზაფხულია.
არის ტკივილიც, რომელიც დამაქვს, არის სევდა და ძველი დარდები. ფერგადასული, გახუნებული, ჩემი ცხოვრების ძველი კადრები.
თქვენ ხომ იცით რომ ჩემს სტრიქონებში, იასამნები გამაფებულან. დაუბარდნიათ ბაღები ტყემლებს, ისევ ატმე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
გულო, მართლა იცი თურმე ატკივება, შემოდგომის ფოთოლივით დარდიანო........
გულო, მართლა იცი თურმე ატკივება, შემოდგომის ფოთოლივით დარდიანო; გებრალება ყველა, ვინც კი ატირდება და უბრალოდ, სულ უბრალოდ მადლიანობ. გულო, მართლა იცი თურმე სიყვარული, შენ ერთს ეტრფი, როცა ყველა მადიანობს, დგახარ შენთვის, ტირიფივით განაბული და გაცრეცილ მარტოობით ნაღვლიანობ. დაიბუდებს შენს გარშემოც უკვდავება, უკვდავება ტკივილებზე ვარდიანობს... გულო, მართლა იცი თურმე ატკივება, შემოდგომის ფოთოლივით დარდიანო.
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
ვერ მიცანით?
უკაცრავად, მომიტევეთ სითავხედე, ალბათ ჩქარობთ მაგრამ უნდა დაგაყოვნოთ, ვერ მიცანით? სულ ვერაფერს მოგაგონებთ? თქვენი ხსოვნის ნაწილი ვარ ქალბატონო.... რატო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
რაში გჭირდები მე, ტრფობის ხამი.
რაში გჭირდები მე, ტრფობის ხამი. შენ მიღალატებ - მეც გაგიწყრები. დაგავიწყდება ის ტკბობის ჟამი და მეც სულ ისე დაგავიწყდები. დავლევ, დავთვრები ბრაზმორეული.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
ჩურჩულობანას თამაში გინდა?
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
ჩემი იყო და ვერ ვხვდებოდი
გაგახსენდები,მჯერა,რომ გაგახსენდები და გაგეღიმება …და მერე ჩურჩულით იტყვი ”მიყვარდა”… ის ყოველთვის უცნაური იყო… |
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
სინანულნარევი სიყვარული
მე შენ მიყვარდი ისე ძლიერ როგორც არასდროს არავის,თუმც შენს გულში ჩემთვის მცირეოდენი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
გულო, მართლა იცი თურმე ატკივება
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
გულო, მართლა იცი თურმე ატკივება
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
გულო, მართლა იცი თურმე ატკივება
გულო, მართლა იცი თურმე ატკივება, შემოდგომის ფოთოლივით დარდიანო; გებრალება ყველა, ვინც კი ატირდება და უბრალოდ, სულ უბრალოდ მადლიანობ. გულო, მართლა იცი თურმე სიყვარული, შენ ერთს ეტრფი, როცა ყველა მადიანობს, დგახარ შენთვის, ტირიფივით განაბული და გაცრეცილ მარტოობით ნაღვლიანობ. დაიბუდებს შენს გარშემოც უკვდავება, უკვდავება ტკივილებზე ვარდიანობს... გულო, მართლა იცი თურმე ატკივება, შემოდგომის ფოთოლივით დარდიანო. |
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
მ ი ყ ვ ა რ ს ო!
ზოგჯერ სიგიჟე ისე მოგივლის
გინდა რომ მთელი ძალით იყვირო.
მიწას ჩასძახო. ზეცას ასძახო:
მიყვარსო. მიყვარსო. მიყვარსო!
გინდა ქვეყანა შემოიობინო
ყველას აუწყო. ყველას აცნობო.
გვერდში მდგომს ყურში მაგრად ჩასძახო.
მიყვარსო. მიყვარსო. მიყვარსო!
თოვლის ფიფქს ამცნო და წვიმას უთხრა.
ძირს დაიხარო. ჭიას ახარო.
ვარდი დასუნთქო.გული გაუხსნა:
მიყვარსო. მიყვარსო. მიყვარსო!
გული ვერ იტევს საზღვრებს გადაღმა
გადადის ძალა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
მე არ მაშინებს შენი დუმილი და გელოდები ჩუმად, ჩემს ფიქრებში...
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
მიკვირს – ადექი და შემელიე,
დასრულდა ცრემლებით ბანალურად ერთი სიყვარულის პრემიერა, პირქუში სიზმრებისთვის გამიმეტე ასე თავნება და ნებიერა. არადა, ღმერთმანი, თავი მომწონს, მართლა კარგი ვარ და სასურველი, მიკვირს – უჩემობას გაუძელი… ვაი – შენ თორემ მე რა მიჭირს, მე ჩემს ტყე-უღრანებს გადავლახავ… შენებრ გონიერი იმდენია, ჩემებრ თავქარიანს სადღა ნახავ
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
***
მე ვერ გავუძლებ უშენობით მოტანილ დარდებს
და მივეცემი აბობოქრებულ ფიქრების ტალღებს.
შენთვის დავკრეფდი ტრიალ მინდორზე მე ველურ ვარდებს
და… სიგიჟესაც ჩავიდენდი გვერდით რომ მყავდე.
და ჩემს სიგიჟეს მივაწერდი თაფლისფერ თვალებს, |
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
ძალიან მიყვარს
სულში ვიგუბებ ყველა ტკივილს,
მაინც მიყვარხარ...
ვინ იცის, იქნებ ახლო არის,
გზის დასასრული...
დღემდე ვერ ვხვდები, როდის მოხველ,
მაინც ვინა ხარ...
ან ისევ ისე, რატომ მახრჩობს
შენი სურვილი...
ნეტავ ამ გზიდან, ჩემი გზიდან
საით გადავალ...
რატომ ბობოქრობს ეს სამყარო,
რად დაჰქრის ქარი...
ფიქრების ზღვაში ვეღარ ვხვდები,
ახლა სადა ვარ...
და ყველაფერი, ასე სწრაფად
სად
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
მზესუმზირების მშურს!
მზესუმზირები უხმოდ, უსიტყვოდ მზეს დაჰყვებიან, მზეს, მხოლოდ მის სხივთა ალერსს ელიან არ გაჰყურებენ გზებს.
მეც მზესუმზირებს ვადრი ჩემს თვალებს, და შენს თვალებს კი მზეს. ანდამატივით სულ თან დავყვები შენი თვალების გზებს.
საოცარია და ზოგჯერ თითქოს მზესუმზირების მშურს, მზე არ იშურებს მათთვის ნაზ ღიმილს, შენ - თვალს მარიდებ სულ.
მზესუმზირები ჩუმი ჩურჩულით მზეს დაჰყვებიან, მზეს, და მოლოდინად ქცეულ მათ თვალებს მზეც სხივებს უხვად ჰფენს
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
შენი თვალები
შენი თვალები სიგიჟეა უნდა დამათროს, ცოტაც მაკლია და ცოფივით გადამედები... როგორც მყინვარებს მოედება ცეცხლი არასდროს შენც ფიროსმანის ვარდებივით არ დაბერდები.
და ლამის არის მიმიყვანოს თვითმკვლელობამდე, შენმა თვალებმა მერამდენედ უნდა დამლახვროს?! ბევრს როდი ვითხოვ? მხოლოდ ერთი ღამე მომანდე მინდა ლექსები წაგიკითხო ბუხართან ახლოს.
ოღონდ იცოდე! სიგიჟეა ეს ყველაფერი, როგორც სიცოცხლე და ლექსები ჩემი საერთოდ. მე თანახმა ვარ, სანთელივით ჩუმად ვიწოდე, რომ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
მეშინია
მე ვწერ ამ სტრიქონებს ქარიან ღამეში, როდესაც წვიმის წვეთები ეცემიან მინას და როცა სიშორეზე ტირის როიალი. მე ახლა მაგონდება ჩემი ცხოვრების ქარიშხლიანი დღეები და სინანულის ჟრუანტელი მივლის. წინ უფსკრულია და შავი ნისლი მახვევია ირგვლივ. მე ქვეყნის გაჩენიდან ნელა მოვდიოდი სინათლისაკენ, რომ მეხილა მზე. ალბათ მიზიდავდა შორეული და უხილავი. მო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
პირველი თოვლის სიმღერა
წუხელ თოვდა, ნეტავ ჩემთან რად არ გაჩნდი, გენახე და ძილში თბილად დაგეხურე... მე ავდექი პირველ თოვლზე განთიადში და ვეძებდი შენს პატარა ნაფეხურებს.
დაეყარა სახლებზე და ვერის გზაზე თოვლი, თეთრად დასახული, ასე თეთრად, გულუბრყვილოდ ჰყვავის ასე იმერეთში ტყემლის ხეზე გაზაფხული.
ჰყვავის ასე, და განთიადს მიხალისებს ეს ზამთარიც, დეკემბერში თოვლის ხვავი, ის თბილისის ხეივნებში კიპარისებს იმერულად გამოასხამს ტყემლის ყვავილს.
დგას ბუცები ვერის ბაღში, შემკრთ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
ასე მოხდა რომ…
ასე მოხდა რომ… ინსტიქტებით დავიწყე ცხოვრება..
საკუთარ ფიქრებს ერთი, მყარი კალაპოტი მივეცი და უგზო უკვლოდ გავუშვი…
ასე მოხდა რომ…
სარკეში ჩახედვისას ვხედავ ორ თვალს… არც ისე ღრმას, უემოციაოს და უკვე მკრთალს…
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გაუზიარე მეგობრებს
ავტორი: nervoza
« 1 2 ... 40 41 42 43 44 ... 71 72 » |