რაგდან ცდილობ ცრემლი მადინო!

მე გადავწყვიტე, სენეკა და ბრძენი პლატონი

რომ შევისწავლო, გულმოდგინედ ვიმეცადინო.

ბრძოლა წავაგე, ამის ამის თქმის გაქვს შენ დღეს უფლება!

მაგრამ წაგებას ის ერთი აქვს მხარე ნათელი,

რომ არ დავკარგე ჩემი სულის თავისუფლება

და არ ჩამიქრა სამუდამოდ აზრის სანთელი.

ახლა მშვიდობით, არ იფიქრო, შენზე ვბრაზდები,

რადგან აღარ მემუქრება გრძნობის მონობა!

წადი და ისევ დააბრმავე ახალგაზრდები,

როგორ დაგივიწყო, ან როგორ დავიწყო,
ცხოვრება თავიდან მინდა რომ დავიწყო,
ტკივილი გავაქრო და სევდა დავმალო
და გულის კუთხეში მინდა რომ დაგმალო.

მე ასე მეგონა წარსულს ვემალები,
მაგრამ განვლილ დღეებს ვერ დაემალები,
ვერ დაემალები მთვარეს და ვარსკვლავებს,
მე ამ სამყაროში რაღაცა მაკავებს.

მე უბრალოდ მომწონს შენი შიჩუმე
და თვალებით წარმოთქმული სიტყვები
დამიჯერე უსასრულოდ მიყვარხარ
და სიკვდილის დღემდე ასე ვიქნები

ისევ ვხედავ მე ამ ქუჩებს ავდარიანს
ისევ გნატრობ ყველაფერზე მე ძალიან
მიყვარხარ და ამის თქმას მე არ ვნანობ
კიდევ ჩვენზე ბევრ ოცნებებს გაგანდობ

სიყვარულისთვის წამებული ტოტივით მოვტყდე!

გემივით ისე ჩავიძირო გრძნობის ზღვის ფსკერზე

საუკუნეთა განვლის შემდეგაც ლექსი თქვან ჩემზე!

კიდევ დამისხით-ხომ შეხედეთ მაინც ვერ ვთვრები

ეს სადღეგრძელო მინდა შევსვა ვაზის ცრემლებით

გულით გისურვებთ-სიყვარულის ერთი გზით გევლოთ

და თუ დაგჭირდათ ჩემი სიცოცხლე თქვენ შემოგევლოთ

ეხლაც დამისხით!-დამაძალეთ!- სევდის დამისხით!

თუ ვერ გამიგეთ- მაპატიეთ დღეს ვერ აგიხსნით

ახლა ამწუთას, როცა განვიცდი,
ნეტავ აქ იყო, შენც განიცდიდე,
მარხვა დამწურავს, ლოცვა არ ვიცი,
ლოცვა ცეცხლივით მაინც ლიცლიცებს,

ვითვინიერებ ყვავებს და ყორნებს,
სამყაროს ბზარი გაივლის ჩემში,
შენამდე მოვა, თან გაგიყოლებს,
თან გაგიყოლებს, ჭკუიდან შეგშლის,

როცა ვიღვიძებ ვხედავ შენს თვალებს,
ზღვისფერს... ჩაძირულს სევდის მორევში,
მე სიყვარულის ვერა გავიგე,
კოშმარებშიც კი ხარ ჩემს ბოდვებში...

ხან გამოჩნდები, თავს გამახსენებ,
ხან მაფიქრინებ,რომ არას ვნიშნავ,
უჩუმრად,ნელა მომეპარები
და ჩემს თვალებზე ცრემლსაც შენიშნავ...

მეთქვა შენთვის , რომ ალერსი მეცოტავა,
ლოდინსაც კი ვეკოხტავე საღამოთი,
დარდი მაინც ხვალ დილამდე მეყოფა და
მერე ისევ ავივსები წვიმის მოსვლით.

ვირუსივით შემიბრუნდა ცხოვრება და
შავ კაბაში წვრილი წელი უჩანს ღამეს,
ღვთისგულისთვის ,ზეცას ნუ მომიგუდავ და
მოაჩოჩე მზე ღრუბლების სუდარაზე.

მერე რა იქნება მე რა ვიცი,
მერე ვერც ვერაფერს დაგპირდები.
იქნებ ამოვარდეს ქარებიც კი
ისე აირიოს ამინდები.

მაისის ბოლომდე იმედი მაქვს,
არა და უკვე მაისია.
ცას ლეგა ღრუბლები შესევია,
დღეებს ითვლიან და არ იციან,

წლებია მოძველდა რაც იყო თავიდან ახალი,
ჩვენ ისიც ავრიეთ... ისევ რომ თავიდან დალაგდა.
თუ უფალს უცდიდი, ის დიდიხანია აქ არის,
ბრბომ ქრისტეს მაგივრად სიცოცხლე აჩუქა ბარაბას.

ამრი-დამრია ამ გზების სივრცემ.

ამრი-დამრია თვალების ცეცხლმა.

მთელი დღეები მხოლოდ ერთს გიცქერ.

ოქროს დალალებს დაიშლი წელზე,

ტუჩებს შეამკობ ელვარე სისხლით.

რა ვქნა?ყოველ წამს მე ვფიქრობ შენზე.

კარებთან როგორც ფინია გიცდი.

შენს სიყვარულს ვარ მოშიებული.

ახლა ავხადე გრძნობებს ფარდები.

მათხოვარივით მოციებული

ვოცნებობ, ერთ დღეს შეგიყვარდები.

შენ მდიდარი ხარ, მე კი ღარიბი.

შენა გაქვს სარკე, მე კი მაქვს გუბე.

შენი ლამაზი ხმის ჰარმონია
ყურში ჩამესმის მე გამუდმებით.
შენი სახელის ყრუ მელოდია
გულის სიღრმიდან ნაზად მომესმის...

და აღარ შემწევს იმისი ძალა,
რომ კვლავ წარმოვთქვა შენი სახელი,
მე ვეღარ შევძლებ ამის დამალვას
და ამიტომაც გიძღვნი ამ წერილს...

ის, როგორც დედა მშობელი,
თავის შვილების ლოდინში,
ოცნებობს გულში ჩაგიკრათ
და მოგიხადოთ ბოდიში.

რადგან ცხოვრებამ ყველანი,
თქვენ დედის უბეს გაგყარათ,
მაგრამ თქვენ გელით იცოდეთ,
თქვენი სამშობლო პატარა.

თქვენ ქართლის დედა გეძახით,
მტკვარი, არაგვი, რიონი,
თქვენი ქვეყანა გეძახით,
ლექსებით გალაქტიონის.

2. მეგრულად - მა სი მიორქ

3. სვანურად - მი სი მალატ

4. აფხაზურად - საბა საბა ბზია ბზოი

5. ოსურად - აზ დაიმა უვარზონ

6. ინგლისურად - აი ლავ იუ

7. გერმანულად - იხ ლიბე დიხ

8. ჰოლანდიურად - იკ ხუიდ ვან იუ

9. ესპანურად - ტე ამო

10. იტალიურად - ტე ამო

11. ლათინურად - ეგო ტუ ამარე

12. პორტუგალიურად - ა მო ტე

13. რუმინულად - ტ’იუბესკ

14. ფრანგულად - ჟე ტემ

15. შვედურად - იად ელსკარ დეი