სული მწუხარე, სული ცოდვით გამოწვეული

ედემის კარებს დაღვრემილი მიუახლოვდა,

ყოფნის ღელვისგან დავრდომილი, იჭვით სნეული,

დღის ელვარებით მარტო ჩრდილად გადაქცეული

თვალებით სთხოვდა ბედს ზენაარს, თვალებით სთხოვდა

განსასვენებლად სულს სწყუროდა ხეების ჩრდილი,

ისე საამოდ ირხეოდა ტყე დაბურული,

ისე აღმძვრელად სისინებდა ნიავი გრილი,

ისე წარმტაცად მოისმოდა ფრინველთ ჟივილი,

რომ დიდხანს, დიდხანს კრძალ ... კითხვის გაგრძელება »

ამნაირი დარებით,

კიდით კიდე დარებით,

ფერის ფერთან დარებით,

დღემ კოშკების ამალა

ხან ეთერში ამალა

და ქარივით ამალა.

ცვივა ლურჯი ფარული,

მოგონება ფარული,

ფართან ლანდი ფარული.

ყველაფერი სადაა,

მაგრამ, მითხარ, სადაა

ის, რაც ალერსადაა?

ველი წამით ნაწამებს,

პოეზიით ნაწამებს,

რასაც იტყვის ნაწამებს:

დასთა უცხოთ დასობას,

თვალთა ქ ... კითხვის გაგრძელება »